η γύμνια των κομμάτων

Το καλό όλες αυτές τις μέρες είναι ότι τα κόμματα ξεγυμνώθηκαν και φάνηκε η ανικανότητά, η ασχήμια και ενίοτε οι κρυφές αναπηρίες τους.

Ξεκινώντας από το κυβερνητικό κόμμα. Πλήρης ανικανότητα να ελέγξει μια φωτιά που το ίδιο άναψε και σε πολλές εστίες μάλιστα. Όπως ακριβώς και στην Πελοπόννησο το καλοκαίρι του 2007. Κοινωνικά η Νέα Δημοκρατία φαίνεται και είναι ανάπηρη, όμως έχει και θα έχει υψηλά ποσοστά από άποψη ψήφων διότι ένα μεγάλο ποσοστό των ελλήνων είναι επίσης ανάπηρο κοινωνικά και τους ψηφίζει από αλληλεγγύη…

Το ΠΑΣΟΚ έδειξε ακόμη μια φορά πως είναι ανίκανο να σηκώσει το ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης, πόσο μάλιστα να κυβερνήσει. Ωμή εκμετάλλευση της κατάστασης για να πει πως η κυβέρνηση είναι κακή και πως το ΠΑΣΟΚ θα σώσει τη χώρα. Σαν να λένε μην ψηφίζετε τους ανάπηρους ψηφήστε τους ανίκανους… μην ψηφίζεται τους κλέφτες ψηφήστε τους λωποδύτες… Το ΠΑΣΟΚ ούτε είδε ούτε μπορεί να δει τα προβλήματα της κοινωνίας σε αντιπαράθεση με την ΝΔ που δεν θέλει να τα δει. Διαλέχτε ποιον θέλετε αυτόν που δεν μπορεί ή αυτόν που δεν θέλει;

Το ΚΚΕ, η μεγαλύτερη απάτη πολιτικού κόμματος της τελευταίας δεκαετίας. Αν η άκρα αριστερά και η άκρα δεξιά ενώνονται στον κύκλο των ιδεολογιών τότε το ΚΚΕ έχει ξεπεράσει την διαχωριστική γραμμή της άκρας αριστεράς και οι κύριες διαφορές του με την άκρα δεξιά είναι ότι σπρώχνονται εκεί στον πάτο του κύκλου. Έχει σκάσει η Παπαρήγα και η παρέα της που μια τέτοια εξέγερση δεν ελέγχετε ούτε υποκινείται από αυτούς. Γι’ αυτό και την σαμποτάρουν όπως μπορούν και αντιπαραθέτουν περιφρουρημένες διαδηλώσεις με ξύλα στο λόγο και μίζερες φάτσες. Κάπως έτσι είχε γίνει και στο Πολυτεχνείο για όσους γνωρίζουν την ιστορία του Χημείου…

Φάνηκαν και οι αδυναμίες του ΣΥΡΙΖΑ που έπεσε στην παγίδα να ζητάει εκλογές λόγω των εξελίξεων. Λες κι αν γίνουν εκλογές θα λυθούν τα προβλήματα. Πέφτει στην παγίδα να απαντήσει στις ερωτήσεις των φασιστοειδών της βουλής ενώ στην παρούσα φάση θα έπρεπε να τους περιφρονεί για τον τρόπο με τον οποίο έμμεσα μεν σαφώς δε επικροτούν την δολοφονία του Αλέξη. Ο άλλος Αλέξης, ο πρόεδρος του κόμματος φαίνεται περισσότερο γοητευμένος παρά προβληματισμένος από την εξέγερση. Δεν ξέρω αν γνωρίζει πως όσο εύκολα μια μεγάλη μερίδα της νεολαίας σε υποστηρίζει τόσο εύκολα μπορεί να σε απορρίψει. Επίσης του καταλογίζω φόβο στον τρόπο που αντέδρασε στις κατηγορίες πως χαϊδεύει τα αυτιά των κουκουλοφόρων. Μια τέτοια κατηγορία δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με επιχειρήματα του τύπου «εμείς καταδικάζουμε τη βία»… Θα έπρεπε να δώσει να καταλάβει ο κόσμος, όσους δεν το κατάλαβαν τουλάχιστον, πως το θέμα της βίας δεν είναι τόσο απλό και δεν ελέγχετε ούτε χαϊδεύεται. Ούτε σημαίνει ότι επειδή δεν χαϊδεύεις τα αυτιά των φιλήσυχων πολιτών ότι χαϊδεύεις τα αυτιά αυτών που τα σπάνε. Δεν άκουσα επίσης καμιά αναφορά σε έντονο ύφος για το γεγονός ότι πολλοί από τους κουκουλοφόρους είναι αστυνομικοί.

Να γράψω και για τον ΛΑΟΣ; Τι να γράψω; Είναι οι μόνοι που στέκουν συνεπείς και ξεκάθαροι σε αυτό που πιστεύουν και αυτό που αντιπροσωπεύουν. Και είναι κρίμα για αυτή τη χώρα που το πιο ξεκάθαρο κόμμα είναι και το πιο επικίνδυνο για τη δημοκρατία της καθώς και το πιο ευτελές προς τις ανθρώπινες αξίες γενικότερα. Τι να τους πεις; Ναι ρε μάγκες, να δώσουμε και παράσημο στον μπάτσο, να βγει ο στρατός στους δρόμους να σκοτώσει τα κωλόπαιδα που διαδηλώνουν και να τελειώσει αποτελεσματικά η ιστορία… Αυτό θα θέλανε ή μήπως αμφιβάλλει κανείς;

Τέλος θέλω να κάνω μια σύντομη αναφορά στη στάση του αρχιεπισκόπου. Με εξέπληξε… όχι γιατί είπε τίποτα σπουδαίο και σοφό. Αν έλεγε ίδια πράγματα κανένας πικραμένος του ΠΑΣΟΚ ούτε που θα του έδινα σημασία. Αλλά είχα συνηθίσει τη δεξιά του κυρίου και μου φάνηκε υπερπροοδευτικός μπροστά της ο Ιερώνυμος. Μάλλον ψαρεύει πιστούς σε διαφορετικά νερά...