Καλωσορισατε στο SensedPlace Blog!

Το SensedPlace προέρχεται από μια γενικότερη ιδέα για τη δημιουργία ενός χώρου και δικτύου παρουσίασης και ανταλλαγής ιδεών κοινωνικο-πολιτιστικού χαρακτήρα. Μέρος αυτής της ιδέας είναι και το Blog στο οποίο βρίσκεστε όπου δημοσιεύουμε σκέψεις, άρθρα, σχόλια, ιδέες, ανταποκρίσεις, παρουσιάσεις και πληροφορίες από τον ευρύτερο κοινωνικό και πολιτιστικό χώρο του δικού μας, αλλά ίσως και του δικού σας, κόσμου...



1.6.09

πολιτική θέση

Έρχονται εκλογές! Παρακολουθώντας λιγάκι τις χαζοχαρούμενες δημοσκοπήσεις, διαπίστωσα πως δικαιολογημένα η νοημοσύνη του μέσου Έλληνα είναι τόσο υποτιμημένη. Από τη μια ΠΑΣΟΚ και ΝΔ μετά από τόσα και από τόσα μαζεύουν πάνω κάτω 60%, που σημαίνει πως 1 στους δύο Έλληνες τουλάχιστον (αν λάβουμε υπόψη και την αποχή) εμπιστεύεται αυτούς που τον έφεραν σε αυτήν την κατάσταση… 1 στους 2 Έλληνες πιστεύει πως η «κρίση» είναι φαινόμενο ουρανοκατέβατο και δεν ευθύνονται αυτοί που κυβερνάνε. Ή αν δεν ισχύει αυτό, τότε 1 στους 2 Έλληνες είτε είναι ευκολόπιστος, είτε δεν ξέρει τι του γίνεται, είτε φοβάται και τη σκιά σου. Όμως το σύστημα δεν βολεύεται με το ότι 1 στους 2 Έλληνες τον ψηφίζει. Θέλει να εξουδετερώσει όσο μεγαλύτερο μέρος γίνεται από το άλλο μισό, είτε σπρώχνοντας το προς την αποχή είτε πλασάροντας κόμματα του τύπου «Οικολόγοι» και «Δράση». Σου λέει θέλετε να διαμαρτυρηθείτε προς τη ΝΔ ή το ΠΑΣΟΚ, αν ανησυχείτε για την καταστροφή του περιβάλλοντος βλέποντας τα ρεπορτάζ του ΣΚΑΪ, αν αγαπάτε τη φύση και τα πουλάκια, αγοράζετε Bio προϊόντα ή είστε vegetarian, αν μαζεύετε τα σκουπίδια που πετάν οι άλλοι, καιρός να ανακυκλώσετε και την ελαφρότητα αυτής της ευαισθησίας σας ψηφίζοντας οικολόγους. Αν πάλι είστε λίγο επιχειρηματίας χωρίς να έχετε ανάγκη να πάτε με τους μεγάλους για τυχόν άμεσες εξυπηρετήσεις, ενώ συγχρόνως θέλετε να σας υπολογίζουν, τότε ψηφίστε «ΔΡΑΣΗ»… Στο ΛΑΟΣ όσοι ήταν να πάνε πήγαν και θα πηγαίνανε έτσι κι αλλιώς μιας και πάντα υπήρχε στην Ελλάδα μια μερίδα με τάση προς τα εκεί. Συγχρόνως το ΛΑΟΣ χρησιμοποιείται και σαν ψυχολογικό άλλοθι για να λέμε πως υπάρχουν και χειρότερα, να λέμε δηλαδή πάλι καλά που έχουμε τον Καραμανλή! Μένουν το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ, τα οποία το καθένα με τον τρόπο του, δεν μπορούν να ξεπεράσουν τις παιδικές ασθένειες της αριστεράς. Το ΚΚΕ βέβαια δεν δείχνει καν να προσπαθεί να τις ξεπεράσει, μάλλον του είναι βολικές, ένα σταθερό 7 με 9 % βολεύει για να υπάρχει και για να το υπολογίζουν χωρίς να κάνει κανέναν κόπο να ανανεώσει τις ιδέες και το λόγο του. Ο ΣΥΡΙΖΑ πάλι, παρόλη τη συμπάθια που του έχω, κάπου μπερδεύει τον ήδη μπερδεμένο υποψήφιο ψηφοφόρο του (οι σταθεροί του ψηφοφόροι είναι το πολύ 4 %). Όχι τόσο με τη δράση του, η οποία είναι αξιοζήλευτη για ένα πολιτικό κόμμα μιας και δεν υπολογίζει τι θα πει η μέση κυρά-Κατίνα της γειτονιάς, αλλά κυρίως με την έλλειψη δυναμικής παρουσίασης των προτάσεών του. Εκ των πραγμάτων δεν απευθύνεται στην πλειοψηφία της νοοτροπίας των Ελλήνων, ευτυχώς δηλαδή γιατί διαφορετικά θα ήταν κάτι σαν εναλλακτικό ΠΑΣΟΚ, αλλά από την άλλη δεν συσπειρώνει, για διάφορους λόγους, τη δικιά του μειοψηφία.

Αλλά για να μην είμαι τόσο ισοπεδωτικός, να ευχηθώ κάτι αισιόδοξο: Πως το θαύμα θα γίνει και τα δύο χαζομεγάλα κόμματα θα πάρουν λιγότερο από 50% ώστε να έχουμε λόγους να πιστεύουμε πως η πλειοψηφία του λαού άρχισε να τους παίρνει χαμπάρι και ότι κάτι μπορεί να γίνει στο μέλλον για να απαλλαχτούμε, έστω και εν μέρει, από τους κοτζαμπάσηδες.

Δεν υπάρχουν σχόλια: