ΚΑΤΑ ΚΑΙΡΟΥΣ ΑΚΟΥΜΕ ΔΙΑΦΟΡΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΘΥΜΙΖΟΥΝ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΤΑ ΕΧΟΥΜΕ ΞΑΝΑΚΟΥΣΕΙ ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΚΑΚΟ ΓΙΑΤΙ ΑΡΚΕΤΕΣ ΦΟΡΕΣ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΥΧΑΙΑ. ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΟΜΩΣ ΟΤΑΝ ΑΥΤΟ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΚΟΠΙΜΑ ;
ΤΡΑΓΙΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟΥ ΦΟΙΒΟΥ, ΓΝΩΣΤΟΥ ΣΥΝΘΕΤΗ ΤΗΣ ΒΑΝΔΗ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΤΡΑΓΙΚΩΝ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΩΝ. ΠΑΛΙΟΤΕΡΑ ΕΠΙΣΗΣ ΑΚΟΥΣΑΜΕ ΤΟΥΣ «ΕΚΕΙΝΟΣ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΟΣ» ΝΑ ΚΛΕΒΟΥΝ ΜΕΡΟΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΝΟΡΧΗΣΤΡΩΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ «LOOSING MY RELIGION» ΤΩΝ REM ΓΙΑ ΝΑ ΦΤΙΑΞΟΥΝ ΤΟ ΣΟΥΞΕ «ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ».
ΤΟ ΠΩΣ ΟΜΩΣ ΘΑ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΕΙΣ ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΥΜΜΕΝΟΣ ΝΟΜΙΚΑ ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΟΙ ΚΛΕΦΤΟΣΥΝΘΕΤΕΣ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ.
ΜΕΧΡΙ 4 ΜΟΥΣΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΛΟΙΠΟΝ ΔΕ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΚΛΕΨΙΜΟ. ΠΟΣΟ ΜΑΛΛΟΝ ΑΝ ΑΛΛΑΞΕΙΣ ΤΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΘΕΣΕΙΣ ΚΑΠΟΙΕΣ ΠΙΝΕΛΙΕΣ ΕΝΟΡΧΗΣΤΡΩΤΙΚΕΣ, ΤΟΤΕ ΕΙΣΑΙ ΠΛΗΡΩΣ ΚΑΛΥΜΜΕΝΟΣ ΚΑΙ Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΔΙΚΙΑ ΣΟΥ.
ΕΞΑΙΡΟΥΝΤΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΟΙ ΣΥΝΘΕΤΕΣ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΣΚΟΠΙΜΑ ΒΑΖΟΥΝ ΓΝΩΣΤΑ ΜΟΥΣΙΚΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΛΛΩΝ ΚΟΜΜΑΤΙΩΝ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΟΥΝ ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΟΥΣ. ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΑΥΤΗ ΕΧΟΥΜΕ ΑΠΛΑ ΜΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ Ή ΜΟΥΣΙΚΑ ΜΕΡΗ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΝΕ.
ΓΕΝΙΚΑ ΣΗΜΕΡΑ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΑΡΘΕΝΟΓΕΝΝΗΣΗ ΣΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ, ΑΝ ΚΑΙ ΕΓΩ ΕΧΩ ΚΑΠΟΙΕΣ ΑΜΦΙΒΟΛΙΕΣ….
2 σχόλια:
Aυτό το τελευταίο που λες θα εκτιμούσα εγώ: αφού "δανείζεσαι" γράψε από που δανείστηκες.. δεν είναι ντροπή! ποιός είσαι στο φινάλε ο Μπετόβεν; (εκτός αν έτσι πρέπει να αποδώσεις δικαιώματα, άρα: φράγκα, άρα σφυρίζεις αδιάφορα!)
Εγώ είμαι από αυτούς που πιστεύουν πως δε υπάρχει παρθενογέννηση (συμβαδίζει άλλωστε και με τα θεολογικά μου πιστεύω), αλλά μην μπερδεύουμε το ωμό κλέψιμο λόγο έλλειψης έμπνευσης, ταλέντου κλπ. από τον να είναι κανείς επηρεασμένος ή να εμπνέετε από κάποιον συνθέτη, κομμάτι κ.λ.π. Βέβαια πως να αποδείξει κάποιος ότι δεν πρόκειται περί επιρροής αλλά περί αντιγραφής και αντίστροφα. Είναι σχεδόν αδύνατον. Όμως στο τέλος-τέλος χέστηκαν οι REM αν τους αντιγράφει ο Φοίβος... Για μένα το κλέψιμο είναι καταδικαστέο όταν κάποιος καλλικλέφτης κλέβει από κάποιον άγνωστο και άσημο δημιουργό και βγάζει χρήματα από τη δουλειά του άλλου. Μόνο που αυτού του είδους τα κλεψίματα δεν τα μαθαίνουμε ποτέ και πιστέψτε με γίνονται παντού, σε όλες τις μορφές της τέχνης, της λογοτεχνίας αλλά και της δημοσιογραφίας (δημοσιογράφοι κλέβουν κείμενα-ρεπορτάζ από bloggers).
Τώρα αν εγώ γράψω ένα κομμάτι και μοιάζει με το «All along the watchtower» του Ντύλαν ή «Τα ματόκλάδα» του Μάρκου, ε και τι έγινε; Ο πρώτος θα είμαι ή ο τελευταίος. Εξάλλου οι παραπάνω δημιουργοί έχουν πει με ένα κομμάτι ο καθένας τους (και τι κομμάτι, 3 συγχορδίες, 15 νότες μελωδία και 10 γραμμές στίχοι) όσα άλλοι προσπαθούν να πουν με 1000... επόμενο είναι να γυρνάνε γενιές ολόκληρες δημιουργών γύρω από αυτά. Τώρα αν ο Φοίβος κλέβει τους REM κι ο Καρβέλας τη Μαντόνα, ο καθένας μέσα στην ανικανότητά του βρίσκει τα κατάλληλα βιάγκρα....
Δημοσίευση σχολίου