εφιάλτης

Μπράβο Έλληνες! Επανεκλέξατε τον κύριο Καραμανλή πρωθυπουργό! Τον επιβραβεύσατε για τη δουλειά του τα τελευταία χρόνια. Τον επιβραβεύσατε για την κυβέρνησή του. Για τους υπουργούς του. Για τον κύριο Πολύδωρα, τον κύριο Βουλγαράκη, τον κύριο Αβραμόπουλο, τον κύριο Αλογοσκούφη αλλά και την κυρία Μπακογιάννη. Σας συγχαίρω επίσης που βάλατε τον κύριο Καρατζαφέρη στη βουλή, αλλά και τους υπόλοιπους βουλευτές του ΛΑ.Ο.Σ. Δείτε τους καλά, μάθετε για το παρελθόν τους, για να μην εκπλαγείτε όταν τους ακούσετε σύντομα από το βήμα της βουλής να μιλάνε. Πάντα ξέρατε και θα ξέρετε τι κάνετε εσείς οι έλληνες. Το δείχνει και η ιστορία σας άλλωστε, άσχετα αν είναι ξεκούρδιστη εδώ και αιώνες. Άσχετα αν τόσα δεινά που περάσατε με στόχο την ανάκαμψη του τόπου και της χώρας δεν σας δίδαξαν τίποτα. Άσχετα αν ακόμα και από την πιο πρόσφατη ιστορία, από τη δικτατορία και από την μετέπειτα εξέλιξη της χώρας στην παγκόσμια πραγματικότητα, δεν έχετε επηρεαστεί στο παραμικρό. Ξέρετε τι κάνετε, το έχετε στο αίμα σας, στο γνήσιο ελληνικό σας αίμα σαν αυτό του Σωκράτη αλλά και του Εφιάλτη. Μάλλον ο δεύτερος είχε πιο δυνατό σπέρμα... Είναι σίγουρο πως η Ελλάδα θα πάει μπροστά, με γοργά βήματα προς τα εκεί που οδεύει εδώ και χρόνια... με πατερίτσες και ορούς, με αναπνευστική υποστήριξη, σ΄ ένα ράντζο στο διάδρομο ενός μισοκαμένου νοσοκομείου. Οι εργολάβοι περιμένουν να αδειάσει το κτίριο από τους τελευταίους ετοιμοθάνατους ασθενείς για να το γκρεμίσουν και να χτίσουν ξενοδοχεία, εμπορικά κέντρα, πισίνες, βίλες, πάρκινγκ, γραφεία... Τρίβουν τα χέρια τους, μαζί τους και οι χρηματιστές, οι ασφαλιστές, οι απονευρωμένοι αρχιτέκτονες και άλλοι τέτοιοι. Τρίβουν τα χέρια τους και οι ξένοι επενδυτές. Απορούν πως αντέχει ακόμα αυτός ο ασθενής αλλά γελάνε όταν ακούν κάτι γεροντάκια, μερικούς ευτραφείς γραβατωμένους μεσήλικες, κάποιους μουστακαλήδες αξιωματικούς μ'ένα λόχο λοκατζίδων και κάνα-δυο παπάδες να τραγουδάνε φάλτσα δίπλα στο ράντζο «η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει...». Γελάνε γιατί ξέρουν πως ο θόρυβος που κάνουν, οι ασυναρτησίες που λένε και τα μικρόβια που κουβαλούν, επισπεύδουν το τέλος του ασθενούς...

«Άκουσα κάποιον, έναν πελάτη, να λέει ότι η Ελλάδα πεθαίνει. Πεθαίνουμε σαν λαός! Κάναμε τον κύκλο μας...τρεις χιλιάδες χρόνια, ανάμεσα σε σπασμένες πέτρες και αγάλματα... και πεθαίνουμε. [...] Αλλά αν είναι να πεθάνει η Ελλάδα, ας πεθάνει γρήγορα. Γιατί η αγωνία κρατάει πολύ και κάνει πολύ θόρυβο».

(Από το την ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου «Το βλέμμα του Οδυσσέα» σε ερμηνεία Θανάση Βέγγου)