δώσ’ μου λίγη ακόμα αγάπη

Όλοι τρέχουν πάνω-κάτω, με ήλιους, συννεφιές, βροχές, μπόρες και χιόνια. Ό,τι προλάβουμε, ό,τι σκοτώσουμε, ό,τι κερδίσουμε, ό,τι χάσουμε, ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε κι ό,τι αρπάξει ο κώλος μας μέσα σ’ έναν αόριστο και πολύπλευρο πόλεμο με πολλούς παράπλευρους παραπολέμους. Πόλεμος αξιών, πόλεμος κοινωνικός, πόλεμος πολιτικός, πόλεμος θρησκειών, πόλεμος στην άσφαλτο, πόλεμος ηλεκτρονικός, πόλεμος πολιτισμών, πόλεμος με το περιβάλλον, πόλεμος τιμών και ισοτιμιών, πόλεμος στο σπίτι μας, πόλεμος στο μυαλό μας, πόλεμος με τον εαυτό μας, πόλεμος για ένα καλύτερο χτες, σήμερα, αύριο, πόλεμος για τον πόλεμο και πόλεμος του πολέμου…. Αναρωτιέμαι αν όλοι αυτοί οι σύγχρονοι πόλεμοι τριγύρω μας έχουν καμιά βαθύτερη αξία. Μήπως είναι σκλάβοι ενός γενικότερου συστήματος του οποίου τα γρανάζια λειτουργούν με πολεμοενέργεια; Οι πόλεμοι έχουν το μίσος για πατέντα και την αγάπη για άλλοθι. Γεννάνε άβουλους δούλους μαχητές και πρόσφυγες πάσης φύσεως οι οποίοι ζητιανεύουν λίγη αγάπη κάτω από τις σημαίες του μίσους και μέσα στις εμπόλεμες ζώνες που έχουν στηθεί παντού γύρω μας και μέσα μας.

Δώσ’ μου λίγη ακόμα αγάπη Οδήγησε με στο φρικτό της τοπίο Δώσ’ μου λίγη ακόμα αγάπη Θέλω να γίνω βασιλιάς των γελοίων Δώσ’ μου λίγη ακόμα αγάπη Μη μ’ αφήσεις σα σκυλί πεινασμένο Δώσ’ μου λίγη ακόμα αγάπη Θέλω να μπω στη τροχιά των χαμένων

- Ποίημα του Γιάννη Αγγελάκα -