καριέρα βασανιστή

Παραθέτω πιο κάτω ένα άρθρο και σημερινό πρωτοσέλιδο της Ελευθεροτυπίας (επιτέλους κι ένα ενδιαφέρον πρωτοσέλιδο). Το κακό στην Ελλάδα δεν είναι ότι γινόμαστε σαν αμερικάνοι, αλλά το ότι από κάθε χώρα, συμπεραλαμβανομένων και των Η.Π.Α., παίρνουμε μόνο τα χειρότερα παραδείγματα και τα εφαρμόζουμε με τον αέρα του μπουμπούνα που έγλειψε κάνα δυο βουλευτές, καβάλησε μια θέση και νομίζει ότι είναι κάποιος. Τα παραδείγματα άπειρα, από την αρχή του 20ου αιώνα μέχρι και σήμερα, δυστυχώς. Από επιστημονικής πλευράς ο βασανιστής είναι ένα ψυχοπαθολογικά άρρωστο άτομο. Στην Ελλάδα (και δυστυχώς όχι μόνο) τέτοιοι άρρωστοι αντί να κάνουν θεραπεία κάνουν καριέρα στα σώματα ασφαλείας. Ζήτω η 28η Οκτωβρίου, μαλάκες!

Εκθεση-καταπέλτης για τους μετανάστες ΦΡΙΚΗ ΣΤΟ ΕΛΛΑΝΤΑΝΑΜΟ Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΖΕΡΒΑ

«Ο λιμενικός πήρε μια πλαστική σακούλα και την έβαλε στο κεφάλι μου. Με το ένα χέρι την έσφιξε δυνατά γύρω από τον λαιμό μου. Δεν μπορούσα να αναπνεύσω άλλο. Επανέλαβαν αυτή τη διαδικασία 3 φορές και μου υπέβαλαν τις ίδιες ερωτήσεις. Μετά ένας λιμενικός έκανε σημάδι με το χέρι του: Φτάνει». Χίος 2007. Διήγηση λαθρομετανάστη σε δικηγόρους, μέλη της Επιτροπής για τα Δικαιώματα των Προσφύγων και τη Μ. Πινίου-Καλλή, ιατρική διευθύντρια του Κέντρου Αποκατάστασης Θυμάτων Βασανιστηρίων.

Οι ανατριχιαστικές μαρτυρίες προσφύγων για τα βασανιστήρια και την κακομεταχείριση που υπέστησαν όταν συνελήφθησαν να περνούν παράνομα τα ανατολικά σύνορα σε Εβρο και Αιγαίο κόβουν την ανάσα. Πάνω από 100 μετανάστες κατέθεσαν τις τραγικές εμπειρίες τους σε δικηγόρους και μέλη επιτροπών για τα δικαιώματα των προσφύγων. Οι καταθέσεις τους αυτές, ηχογραφημένες αλλά ανώνυμες προς το παρόν για λόγους προστασίας τους, περιλαμβάνονται σε ειδική αναλυτική έκθεση της ΜΚΟ PRO ASYL (έχει έδρα τη Φρανκφούρτη) και ομάδας Ελλήνων δικηγόρων, η οποία κατατέθηκε ήδη στην Ε.Ε., στην Επιτροπή Κατά των Βασανιστηρίων (CPT) του Συμβουλίου της Ευρώπης και στην ελληνική κυβέρνηση. «Μαρκαρισμένοι» στο χέρι με αριθμούς, λαθρομετανάστες στοιβάζονται στα ελληνικά «στρατόπεδα» συγκέντρωσης, χωρίς δικαιώματα και ελπίδα. Η πρόσφατη έκθεση έφερε στο φως τα σκληρά βασανιστήρια και την άγρια κακοποίηση που υφίστανται από τις ελληνικές λιμενικές αρχέςΗ έκθεση έχει τίτλο «Η αλήθεια μπορεί να είναι πικρή αλλά πρέπει να ειπωθεί». Το σύνθημα αυτό είχε γράψει στο κελί του, στο κέντρο κράτησης Λέσβου, ένας λαθρομετανάστης... Ο «ακήρυχτος πόλεμος» στο Αιγαίο αποδεικνύεται σκληρός και ανελέητος. Περισσότερα από 120 άτομα (παράνομοι μετανάστες που επιχείρησαν να περάσουν στην Ελλάδα) έχασαν μόνο μέσα στο 2007 τη ζωή τους στα νερά του ανατολικού Αιγαίου. Από το 2005 έως και τον Αύγουστο του 2007, σε Εβρο, Χίο, Σάμο και Λέσβο, συνελήφθησαν περίπου 55.000 λαθρομετανάστες. Οι περισσότεροι στοιβάχθηκαν και απελάθηκαν με συνοπτικές διαδικασίες. Οπως καταγγέλλεται στη «μαύρη» για την Ελλάδα έκθεση, βασικός πρωταγωνιστής στον ανελέητο αυτό «πόλεμο» κατά των λαθρομεταναστών είναι το ελληνικό Λιμενικό με τις ειδικές μονάδες του (ράμπο). Στόχος της ανομολόγητης αυτής πρακτικής των Αρχών, η αποθάρρυνση όσων επιθυμούν να έλθουν στην Ελλάδα («ασφαλής αποτροπή» στη γλώσσα της εξουσίας). Ομως, η πράξη αποδεικνύει συχνά ότι οι μέθοδοι αποτροπής δεν είναι και τόσο ασφαλείς.Σύμφωνα με την έρευνα Ελλήνων και Γερμανών δικηγόρων (μελών της PRO ASYL), όπως την παρουσίασε η δικηγόρος Γ. Μασουρίδου:* Το ελληνικό Λιμενικό κακομεταχειρίζεται συστηματικά τους πρόσφυγες. Προσπαθεί να σταματήσει τις βάρκες και να τους απωθήσει εκτός ελληνικών χωρικών υδάτων. * Οι επιβάτες στοιβάζονται σε ακατοίκητα νησιά ή αφήνονται στην τύχη τους στην ανοιχτή θάλασσα, χωρίς να ενδιαφέρει εάν τελικά θα επιβιώσουν ή όχι. * Σε μία περίπτωση αναφέρθηκε (Χίος) βασανισμός (εικονικές εκτελέσεις, ηλεκτροσόκ, βύθισμα κεφαλιού πρόσφυγα σε κουβά με νερό).* Η Αστυνομία επιβάλλει κράτηση σε όλους τους πρόσφυγες κατά την άφιξή τους στα νησιά, και στους ανηλίκους. Ολοι, χωρίς καμία εξαίρεση, τίθενται υπό καθεστώς απέλασης κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου.* Οι κρατούμενοι δεν πληροφορούνται τα δικαιώματά τους και στερούνται κάθε νομικής υποστήριξης. «Κανείς δεν μπορεί να διαβεβαιώσει ότι ανάμεσα στα άτομα που απελαύνονται δεν είναι και όσα προστατεύονται από τη Συνθήκη της Γενεύης», παρατηρεί ο Δημ. Τσούκλης, από την Επιτροπή Προσφύγων της Χίου. * Οι συνθήκες κράτησης σε όλα τα κέντρα είναι απαράδεκτες. Εξευτελίζουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.Η έκθεση εκτιμά ότι η Ελλάδα παραβιάζει κατάφωρα τα ανθρώπινα δικαιώματα και καλεί το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τις κυβερνήσεις των χωρών-μελών της Ε.Ε. να μην αποδέχονται πλέον τις πρακτικές των Ελλήνων συνοροφυλάκων και του Λιμενικού Σώματος.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 30/10/2007

ολόκληρο το ρεπορτάζ: http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=11241592,31811448,16912888,39701752,53760632,61651960,69582520

«...πάτε βλήματα στην παρέλαση»*

Ήθελα να γράψω κάτι για τις παρελάσεις σήμερα μέρα που είναι, αλλά μου βγαίνουν κάτι περίεργες βωμολοχίες για όλους αυτούς που τόσα χρόνια ανέχονται αυτό το καρναβάλι. Δεν τις γράφω, δεν έχει νόημα. Δεν έχω καν τη διάθεση να γράψω τα επιχειρήματα μου για την κατάργηση των παρελάσεων. Όχι τίποτα ψαγμένα επιχειρήματα, τα αυτονόητα. Αλλά δεν υπάρχουν αυτονόητα σ' έναν λαό που στην πλειοψηφία του είτε υποστηρίζει είτε ανέχεται τη γενικότερη εθνικομαλακία που τον δέρνει. Έχω υποχρεωθεί να κάνω παρέλαση αρκετές φορές σαν μαθητής. Τότε το απεχθανόμουνα γιατί είχα καλύτερα πράγματα να κάνω από να υποδυθώ το φασιστόπουλο. Τώρα μετανιώνω που δεν είχα τη γνώση και το θάρρος να απέχω από τις παρελάσεις όποιες κι αν ήταν οι συνέπειες (τότε μας απειλούσαν με αποβολή). Ελπίζω η νέα γενιά να είναι πιο δυναμική από τη δικιά μου και να υποχρεώσει την πολιτεία σε κατάργηση, των μαθητικών τουλάχιστον, παρελάσεων «γιατί αν γλιτώσει το παιδί, υπάρχει ελπίδα»**.

* στίχος του Νικόλα Άσιμου από το τραγούδι «Τα βλαχαδερά»

** στίχος του Λευτέρη Παπαδόπουλου από το τραγούδι «Κάποτε θα 'ρθουν»

έχετε μήνυμα

Αγαπητοί φίλοι και αναγνώστες του SensedPlace, Πάνε δυο μήνες που ξεκίνησε αυτό το Blog και νομίζω πως αρχίζει δειλά-δειλά να διαμορφώνει κάποιον χαρακτήρα. Αυτό βέβαια δεν αναιρεί το γεγονός ότι βρίσκετε ακόμα στα πρώτα του βήματα και η υπαρξιακή του ισορροπία είναι ακόμη αμφίβολη. Σε αυτό οφείλεται κατά μεγάλο βαθμό το ότι οι εν ενεργεία συνεργάτες είναι προς το παρόν μόλις δύο ενώ αλλιώς είχε προβλεφθεί αρχικά. Κάποιες απρόσμενες μετακομίσεις, κάποια φορτία εργασίας, μερικά τεχνικά προβλήματα, δεν επέτρεψαν σε όλους τους υποστηρικτές αυτής της ιδέας να συμμετάσχουν ενεργά ακόμη. Οι περισσότεροι ίσως δεν έχουμε αρκετό χρόνο να ασχολούμαστε με τις ώρες με το «blogging». Ούτε βέβαια είμαστε υποχρεωμένοι να το κάνουμε. Είναι απλά μια δυνατότητα επικοινωνίας και έκφρασης την οποία εκμεταλλευόμαστε εφόσον και στο βαθμό που μας ικανοποιεί. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο εύχομαι να μεγαλώσει η παρέα τόσο των συνεργατών-συγγραφέων όσο και των αναγνωστών του SensedPlace. Θα ήθελα να σας προτρέψω να αφήνετε τα σχόλιά σας, όταν και αν έχετε, για τις αναρτήσεις μας. Επίσης αν κάποιος, γνωστός ή άγνωστος, αναγνώστης θέλει να συμμετάσχει στην συγγραφή, μπορεί να στείλει ένα μήνυμα στη διεύθυνση μας, γράφοντας δυο-τρία λόγια για το ποιος είναι και αν είναι δυνατόν στέλνοντας ένα μικρό δείγμα γραφής. Εφόσον συμφωνεί με το γενικότερο πνεύμα του SensedPlace, θα του στείλουμε την ανάλογη πρόσκληση ώστε να μπει στο club των συνεργατών. Αν πάλι δεν θέλει να γίνει συνεργάτης παρά μόνο να στείλει ένα άρθρο-γνώμη-ρεπορτάζ μπορεί να το κάνει στέλνοντας το με email και αναφέροντας πως θέλει να δημοσιευτεί στο SensedPlace. Κλείνοντας να αναφέρω ότι μπορείτε να επικοινωνείτε μαζί μας για οποιαδήποτε ιδέα η πρόταση έχετε ... και μην ξεχνάτε να διαδίδετε την ύπαρξη του SensedPlace Blog! Με φιλικούς χαιρετισμούς O αντμινιστρέιτορ

καλοφαγάδες από πάντα

Μιας που το ρίξαμε στην «διατροφή» τελευταία, παραθέτω ένα ενδιαφέρον άρθρο, κυρίως για μας τους βορειοελλαδίτες.

Η προϊστορική ελίτ προτιμούσε το κυνήγι

Οι Βορειοελλαδίτες ήταν καλοφαγάδες από τη Νεολιθική Εποχή. Ετρωγαν δημητριακά και όσπρια, όπως μονόκοκκο και δίκοκκο σιτάρι, κριθάρι, φακές, μπιζέλια, λαθούρι (μοιάζει με φάβα), τα οποία συνόδευαν με φρούτα, καρπούς από άγρια φυτά και κρασί. Σπόρος μονόκοκκου σιταριού από το Αρχοντικό Γιαννιτσών (τέλος 3ης χιλιετίας π.Χ.)Το συμπέρασμα προκύπτει από έρευνες της αρχαιοβοτανολόγου, λέκτορος Προϊστορικής Αρχαιολογίας στο ΑΠΘ, Σουλτάνας Μαρίας Βαλαμώτη, στη διάρκεια των ετών 1990-2004, όταν είχε αναλάβει το αρχαιοβοτανικό υλικό δεκαέξι ανασκαφών, οι δεκατρείς των οποίων της Νεολιθικής Εποχής. Τα ευρήματα προέρχονταν από το Αγγελοχώρι Ημαθίας, το Αρκαδικό Δράμας, τον Αψαλο και το Αρχοντικό Μακεδονίας, τη Βεργίνα, τα Γιαννιτσά, τη Θέρμη, τα Λιμενάρια και τη Σκάλα Σωτήρος Θάσου, τη Μάκρη Εβρου, το Ντικιλί Τας των Φιλίππων, τον Μακρύγιαλο και τον Προμαχώνα Μακεδονίας. Μιλώντας χθες στο πλαίσιο των διαλέξεων των Φίλων του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου με θέμα «Προϊστορική διατροφή στη Βόρειο Ελλάδα», υποστήριξε πως ύστερα από αρχαιοβοτανικές και αρχαιοζωολογικές μελέτες, αναλύσεις ανθρωπίνων οστών και μελέτες κεραμικής «παρατηρείται μεγάλη ποικιλία στα καλλιεργημένα είδη, κυρίως όσπρια και δημητριακά. Το λινάρι έχει επίσης εντοπιστεί ως καλλιεργούμενο είδος και πιθανότατα χρησιμοποιήθηκε μεταξύ άλλων και για τους πλούσιους σε λάδι σπόρους του. Φρούτα και άλλοι καρποί από άγρια φυτά καταναλώνονταν κατά τη Νεολιθική Εποχή: σταφύλια, κράνα, βελανίδια, σύκα, βατόμουρα, καρποί σαμπούκου (σ.σ. μικρό φυτό με βελούδινα άνθη σε μπουκέτα με μοβ ρώγες, που χρησιμοποιείται στην οινοποιία και ζαχαροπλαστική) και κοκκορεβυθιάς». Σπόροι λαθουριού από το Αρκαδικό Δράμας (5η χιλιετία π.Χ.) Το γεγονός ότι ήξεραν να παράγουν κρασί από άγρια ή υπό εξημέρωση σταφύλια υποδηλώνεται «από τα στέμφυλα που έχουν βρεθεί στις ανασκαφές στο Ντικιλί Τας των Φιλίππων, κοντά στην Καβάλα». Μη νομίζετε όμως ότι οι νεολιθικοί κάτοικοι της βόρειας Ελλάδας ήταν φανατικοί φυτοφάγοι. Κάθε άλλο μάλιστα. Το πιάτο τους περιλάμβανε κρέας και θαλασσινά. Το κρέας προερχόταν κυρίως από οικόσιτα ζώα, πρόβατα, κατσίκες, αγελάδες και γουρούνια. Το κυνήγι ήταν ακόμη περιορισμένο. Η ελίτ όμως στην Εποχή του Χαλκού προτιμάει το κυνήγι άγριων ζώων. Στην περίοδο αυτή εμφανίζονται κι άλλα προϊόντα που έρχονται από απομακρυσμένες μεταξύ τους περιοχές, κάτι που ερμηνεύεται ως συγκρότηση δικτύου επικοινωνίας και ανταλλαγής αγαθών. «Τα νέα φυτά είναι το σιτάρι σπέλτα, το κουκί, η λαλλεμάντια, ο κορίανδρος, η μήκων η υπνοφόρος, το σινάπι και το κεχρί. Η οινοποίηση συνεχίζεται, όπως πιστοποιούν κατάλοιπα από την Τούμπα Θεσσαλονίκης, συνοδευόμενη και από σερβίτσια κατανάλωσης υγρών». Τώρα όμως μπαίνουν στη διατροφή τους και τα γαλακτοκομικά προϊόντα. Κι αυτό τεκμαίρεται και από την αύξηση της τερηδόνας στα δόντια. Η κ. Βαλαμώτη διαπιστώνει «διατροφικές αλλαγές στην Εποχή του Χαλκού, που αφορούν είτε μια αύξηση στην κατανάλωση γλυκών φρούτων είτε στην κατανάλωση επεξεργασμένων αμυλούχων τροφών και γάλακτος». Ν. ΚΟΝΤΡΑΡΟΥ-ΡΑΣΣΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 23/10/2007

λίστα μεταλλαγμένων λιχουδιών

ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ – SOS σύμφωνα με έρευνες της Greenpeace Αλλαντικά : ΑΝΑΝΙΑΔΗ Γιαούρτια – Επιδόρπια: Γιαούρτι After School Choco (ΦΑΓΕ) FruYo γιαούρτι με δημητριακά (ΦΑΓΕ) Nouvelle (ΦΑΓΕ) Caramele (ΦΑΓΕ) Corn Flakes (Tasty) Επεξεργασμένες ντομάτες: Brava Ketchup (Med Foods) Ζυμαρικά και σάλτσες ζυμαρικών: La Mediterranea (Γιουριμάκ) Pasta Italia (Γιουριμάκ) Μάκβελ Ζυμαρικά (Γιουριμάκ) Τορτελίνια (ΑΒΕΖ) Κονσέρβες: Παλίρροια Βοδινό με αρακά (Παλίρροια) Παλίρροια Γίγαντες γιαχνί (Παλίρροια) Παλίρροια Ντολμαδάκια Γιαλαντζί (Παλίρροια) Παλίρροια Σπετζοφάι (Παλίρροια) Σπορέλαια – Μαργαρίνες: Corolla (Κορέ) Standard Σπορέλαια (Standard) Union Σογιέλαιο (Παπουτσάνης) Εύα (Ελληνικές Δημιουργίες) Μάνα Αραβοσιτέλαιο (Παπουτσάνης) Μάνα Βαμβακέλαιο (Παπουτσάνης) Σογιόλα (Κορέ) Σορίνα (Ελληνικές Δημιουργίες) Το Λαμπερό (μύλοι Σόγιας) Σαλάτες – Σάλτσες – Σούπες: 17 Delicatessen Farma (Olympus Foods) 17 Delicatessen Mustard Sauce (Olympus Foods) 17 Delicatessen Μελιτζανοσαλάτα (Olympus Foods) 17 Delicatessen Ρώσικη Σαλάτα (Olympus Foods) 17 Delicatessen Τυροσαλάτα (Olympus Foods) Brava Μουστάρδα (Med Foods) Chef Grec Τυροσαλάτα (Κούτρας) Chef Grec Ρώσικη Σαλάτα (Κούτρας) Chef Grec Ταραμοσαλάτα (Κούτρας) Chef Grec Τζατζίκι (Κούτρας) Delicia Μουστάρδα (Med Foods) BEM Μελιτζανοσαλάτα (BEM) BEM Ρώσικη Σαλάτα (BEM) BEM Ταραμοσαλάτα (BEM) BEM Τζατζίκι (BEM) Σοκολάτες – Καραμέλες: Oscar Σοκολάτες (Oscar) Παγωτά: ΑΓΝΟ Τσιπς – Σνακς: Cheetos (Tasty) Doritos (Tasty) Φουντούνια (Tasty) Lay ’s (Tasty) Pitsinia (Tasty) Ruffles (Tasty) Tasty Snacks (Tasty) Tsakiris Chips με αλάτι – πάπρικα (Τσακίρης) Tsakiris Chips με αλάτι – ρίγανη (Τσακίρης) Ψωμί – Φρυγανιές: Ferro Κριτσίνια με σκόρδο (Αθ. Οικ. Αρτοποιία) Ferro Κριτσίνια με σουσάμι (Αθ. Οικ. Αρτοποιία) Περισσότερες πληροφορίες για την έρευνα: http://www.greenpeace.org/raw/content/greece/press/118523/112553.pdf

ΚΑΛΗ ΟΡΕΞΗ

ΜΑΥΡΗ ΜΑΓΙΟΝΕΖΑ ΜΥΛΟΣ 18/10/2007

…ΕΠΕΙΣΑ ΤΗ ΜΑΡΙΑ ΚΑΙ ΠΗΓΑΜΕ ΑΛΛΩΣΤΕ ΤΟ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ ΗΤΑΝ ΜΟΝΟ 10 ΕΥΡΩ. ΤΟΥΣ ΕΙΔΑ ΚΑΙ ΠΕΡΥΣΙ ΚΑΙ ΜΟΥ ΑΡΕΣΑΝ. ΔΥΝΑΜΙΚΟ GROUP ΠΟΥ ΕΠΙΜΕΝΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝ ΚΑΙ ΜΟΝΟ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΕΧΕΙ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ Ο ΙΔΙΟΣ. ΘΥΜΑΜΑΙ ΠΟΛΥ ΠΡΙΝ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ GROUP ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΑΚΟΥΣΕΙ ΕΝΑ DEMO TOY. ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΠΟΛΥ ΑΠΟ ΤΟΤΕ. «Ο ΝΕΚΡΟΦΙΛΟΣ ΤΖΟ» ΚΑΙ «Η ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗ ΝΥΧΤΑ» ΗΤΑΝ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΠΟΥ ΞΕΧΩΡΙΖΑΝ, ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΠΟΥ ΤΑ ΞΑΝΑΚΟΥΣΑΜΕ ΣΕ ΝΕΕΣ ΕΚΤΕΛΕΣΕΙΣ ΣΤΟ 2ο ΤΟΥΣ ΔΙΣΚΟ. ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΔΙΑΚΡΙΝΩ ΜΙΑ ΕΞΕΛΙΞΗ ΣΤΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑΤΟΣ ΑΦΟΥ ΤΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ ΣΥΝΕΧΩΣ ΑΥΞΑΝΟΝΤΑΙ ΣΤΟΝ ΗΧΟ ΤΟΥΣ. «ΚΑΛΗ ΟΡΕΞΗ» ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ Η ΝΕΑ ΤΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΠΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ ΧΘΕΣ ΜΕ ΝΕΟ ΚΙΘΑΡΙΣΤΑ ΚΑΙ ΝΕΑ VIDEOS ΠΟΥ ΒΛΕΠΑΜΕ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗ ΣΚΗΝΗ. ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ LIVE AN ΚΑΙ Ο ΗΧΟΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΑΡΤΙΟΣ. ΤΡΟΜΕΡΗ ΗΤΑΝ Η ΑΚΥΚΛΟΦΟΡΙΤΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΟΥ «ΚΑΓΚΕΛΑ ΠΑΝΤΟΥ» ΤΟΥ ΤΖΙΜΑΚΟΥ ΜΕ ΤΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΜΕΡΟΣ ΠΙΟ ΑΓΡΙΟ ΚΑΙ ΜΕ ΤΕΛΕΙΩΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΣΤΙΧΟ. …. «ΚΑΜΕΡΕΣ…ΚΑΜΕΡΕΣ…ΚΑΜΕΡΕΣ ΠΑΝΤΟΥ…….

site : www.mavri-magioneza.com

ρεπορτάζ χωρίς σύνορα

To SensedPlace προτείνει μια από τις λίγες εκπομπές της ελληνικής τηλεόρασης για την οποία αξίζει να έχει κανείς τηλεοπτική συσκευή στο σπίτι του:

(αναδημοσίευση του Newsletter της εκπομπής)

12ος χρόνος παρουσίας του Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΗ ΠΡΕΜΙΕΡΑ ΤΟΥ ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ ΠΕΜΠΤΗ 18 Οκτωβρίου, στις 22:00, στην ΕΤ1

ΒΟΛΙΒΙΑ : Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΟΥ ΤΣΕ ΓΚΕΒΑΡΑ

Το ημερολόγιο που έγραφε ο Τσε στην Βολιβία σταματάει στις 8 Οκτωβρίου 1967, την ημέρα της σύλληψης του. Στις 9 Οκτωβρίου του 1967 ο λοχαγός Μάριο Τεράν διατάσσεται να εκτελέσει τον Τσε Γκεβάρα στο χωριό Ιγκέρα της Βολιβίας. Η στρατιωτική βολιβιανή κυβέρνηση θέλει να εξαφανίσει τους σπόρους που ο διάσημος επαναστάτης είχε σπείρει στη χώρα. Το αποτέλεσμα ήταν ακριβώς το αντίθετο. Τις επόμενες μέρες χιλιάδες Βολιβιανοί συγκεντρώθηκαν στο χώρο που φυλασσόταν το πτώμα του Τσε για να δουν τον άνθρωπο που πήγε να τους σώσει από τη φτώχια. Ακόμα και σήμερα, σε πολλά χωριά της Βολιβίας πιστεύουν πως η εικόνα του θεραπεύει αρρώστιες. 40 χρόνια μετά τον θάνατο του Τσε, το Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα ταξιδεύει στη Βολιβία, την πιο φτωχή χώρα της Λατινικής Αμερικής για να ανιχνεύσει τα τελευταία βήματα του Κομαντάντε. Θα γίνει μάρτυρας της κληρονομιάς του Τσε και των ριζικών αλλαγών που συγκλονίζουν τη σύγχρονη Βολιβία. Το ημερολόγιο της Βολιβίας μέσα από τις διηγήσεις των συντρόφων του Τσε και του ανθρώπου που τον συνέλαβε. Όταν ο Ερνέστο Τσε Γκεβάρα έφτασε στη Βολιβία, το Νοέμβρη του 1966, στόχος του ήταν η δημιουργία ενός πυρήνα αντάρτικου που θα εξαπλωνόταν σε όλη τη λατινική Αμερική. Πρώτος στόχος, η επανάσταση στην γενέτειρα του Τσε, την Αργεντινή. Σύμφωνα με τη Λογιόλα Γκουζμάν, συνδέσμου του τότε με το ΚΚ στη Λα Παζ, ο Τσε πίστευε πως η Βολιβία θα ήταν η τελευταία χώρα που θα απελευθερωνόταν. Τα πρώτα προβλήματα εμφανίζονται όταν ο Τσε συγκρούεται με τον Μάριο Μόνχε, τον γραμματέα του ΚΚ Βολιβίας, που θέλει να αναλάβει εκείνος τη διοίκηση του αντάρτικου. Ο Ο Εουσέμπιο Τάπια κηρύσσει το λόγο του Τσε στην πλατεία του Ελ Αλτο, του πιο επαναστατικού προαστίου της Λα Παζ. Το αντάρτικο ξεσπάει πρόωρα, όταν ένας από τους Βολιβιανούς συντρόφους του Τσε λιποτακτεί και αποκαλύπτει στο στρατό την ύπαρξη της ομάδας. Η πρώτη μάχη θα γίνει το Μάρτη του 1967. Παρά τις πρώτες επιτυχίες, ο Τσε συνειδητοποιεί πως δεν υπάρχει δυνατότητα επιτυχούς έκβασης του αντάρτικου. Θα αποδεσμεύσει τους αντάρτες του, λέγοντας τους πως όποιος ήθελε μπορούσε να αποχωρήσει, ο ίδιος θα συνέχιζε μέχρι το τέλος. Όλοι πλην ενός, επιλέγουν να τον ακολουθήσουν σε μια πορεία θανάτου για να αποδείξουν στον κόσμο πως οι λαοί ακόμα αντιστέκονται. Ο Μπενίνιο, ένας από τους Κουβανούς συντρόφους του Τσε που τον ακολούθησαν στη Βολιβία, περιγράφει τις δραματικές εκείνες στιγμές: Εμείς ζητήσαμε από τον Τσε να ντουφεκίσει τον Κάμπα επειδή δείλιαζε. Ο Τσε μας είπε: Κάνετε λάθος. Του ζητήθηκε να πάρει μια απόφαση στη ζωή του. Την πήρε και πρέπει να τη σεβαστούμε. Ή παλεύουμε για δημοκρατία η δεν παλεύουμε”. Στο ημερολόγιο της Βολιβίας θα προστεθούν όμως και άλλες σελίδες. Αμέτρητα στρατιωτικά πραξικοπήματα, άγριος φιλελευθερισμός και οικονομική εξαθλίωση. Από τις αρχές του 2000 η χώρα συνταράσσεται από εξεγέρσεις. Η πιο μαζική, το 2003, αφήνει πίσω τις 84 νεκρούς και αλλάζει ριζικά το πολιτικό σκηνικό της χώρας. Σαράντα χρόνια αργότερα στην εξουσία βρίσκεται ο πρώτος ιθαγενής πρόεδρος στην ιστορία της Βολιβίας και της Λατινικής Αμερικής. Το κόμμα του, το κίνημα για τον Σοσιαλισμό έχει ως έμβλημα τον Τσε Γκεβάρα.

Και μετά το δελτίο ειδήσεων, σε επανάληψη δύο παλιά επεισόδια του Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα, για την ζωή του Τσε Γκεβάρα : «Aπό Eρνέστο Γκεβάρα σε Tσε» Mε την έναρξη της σχολικής χρονιάς, οι μαθητές της Kούβας μελετούν καθημερινά την αντίστοιχη μέρα από το ημερολόγιο του Eρνέστο Γκεβάρα στην Bολιβία. Tο ντοκιμαντέρ του Στέλιου Kούλογλου παρουσιάζει την ζωή και τον θάνατο του όπως διδάσκεται στην δευτέρα τάξη του δημοτικού σε ένα σχολείο στην παλιά Aβάνα. Oι μικροί μαθητές διαβάζουν τα αποχαιρετιστήρια γράμματα του Tσε στα παιδιά του και τον Φιντέλ Kάστρο, συζητούν με την δασκάλα τους για τα χαρίσματα και τα διδάγματα του, απαγγέλουν ποιήματα από το αναγνωστικό αφιερωμένα στον Γκεβάρα και στο τέλος τραγουδούν: «θα γίνουμε σαν τον Tσε». Mιλούν μεταξύ των άλλων η κόρη του Tσε, Aλέιντα Γκεβάρα, ο Oρλάντο Mπορέγκος, ο στενότερος συνεργάτης του από την εποχή της κουβανικής επανάστασης και μέχρι τον θάνατο του, ο Eνρίκε Oλτούσκι στενός φίλος και συνεργάτης του Γκεβάρα όταν ήταν υπουργός Bιομηχανίας και -σε απόσπασματα από μια παλιότερη αλλά εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συνέντευξη του- ο ίδιος ο Φιντέλ Kάστρο για τον Tσε. «Kόβοντας τις γέφυρες» Γιατί ο υπουργός Tσε Γκεβάρα και ένας από τους ισχυρότερους ανθρώπους στην Aβάνα αποφασίζει το 1965 να φύγει από την Kούβα κόβοντας όλες τις γέφυρες με τους συντρόφους του; Tο δεύτερο ντοκιμαντέρ του Στέλιου Kούλογλου, περιγράφει την διαμάχη του διάσημου επαναστάτη με τη Σοβιετική Eνωση μέχρι την αιχμαλωσία και την εκτέλεση του στο αντάρτικο της Bολιβίας. Mιλούν μεταξύ των άλλων ο περίφημος «Mπενίνο», ένας από τους 3 επιζώντες του αντάρτικου της Bολιβίας και ο Pοδόλφο Σαλτάνα, από τους ηγέτες της νεολαίας του KK Bολιβίας και επικεφαλής του παράνομου μηχανισμού του Tσε στις πόλεις. H Aλέιντα Γκεβάρα περιγράφει τον δραματικό αποχαιρετισμό με τον πατέρα της. O Φιντελ Kάστρο εξηγεί γιατί ο Tσε ήθελε να φύγει ενώ εξαιρετικό ενδιαφέρον έχει η μαρτυρία του κουβανού πράκτορα της CIA Φελίξ Pοντρίγκεθ, που μίλησε με τον Tσε λίγο πριν εκτελεσθεί. Φανατικός εχθρός του Γκεβάρα όλα τα προηγούμενα χρόνια, ο Pοντρίγκεθ γοητεύεται από την προσωπικότητα και την στάση του αιχμάλωτου επαναστάτη και προσπαθεί να του σώσει την ζωή... Δώστε και εσείς το παρών στη συζήτηση που διεξάγεται στο Forum του Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα. Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε την ιστοσελίδα του ΡΧΣ: www.rwf.gr E-mail: info@rwf.gr

τα του κράτους στην Εκκλησία...

Γέλασα (για να μην κλάψω) με την δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου σχετικά με τα τεκταινόμενα στους κόλπους τις εκκλησίας. Ειδικά με τη φράση «Ας αφήσουμε τα της Εκκλησίας στην Εκκλησία». Καμιά αντίρρηση κύριε Ρουσόπουλε, όμως η εκκλησία πότε θα αφήσει τα του κράτους στο κράτος;

καλό χειμώνα!

Το φθινόπωρο έφτασε για τα καλά. Ο χειμώνας καραδοκεί. Περισσότερες ώρες στο σπίτι, περισσότερες ώρες και στο κρεβάτι γιατί όλο και κανένα κρυωματάκι θα περάσουμε. Εμπνευσμένος από αυτά τα «κρυωματάκια», παραθέτω εννιά προτάσεις βιβλίων, ταινιών και μουσικών άλμπουμ τα οποία συνοδεύονται άψογα με συνάχι! Πέρα από αυτό είναι και πολύ δυνατά φάρμακα κατά της πανούκλας που λέγετε «τηλεόραση».

Βιβλία: «Φθινόπωρο» του Κωνσταντίνου Χατζόπουλου «Τα χειρόγραφα του φθινοπώρου» του Τάσου Λειβαδίτη (ποιήματα) «Το φθινόπωρο του πατριάρχη» του Gabriel García Márquez Ταινίες: «Φθινοπωρινή σονάτα» του Ίγκμαρ Μπέργκμαν (Σουηδία, 1978) «Ιστορίες φθινοπώρου» του Ερίκ Ρομέρ (Γαλλία, 1998) «Φθινοπωρινή λιακάδα» Eduardo Mignogna (Αργεντινή, 1996) Μουσική: Αφροδίτη Μάνου «Που πας καραβάκι με τέτοιο καιρό» (1994) Yann Tiersen «L’absente» (2001) Tom Waits «The black rider» (1993)

Καλό χειμώνα!