ΜΠΡΑΒΟ ΡΕ ΘΑΝΑΣΗ...

Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2008. Αποφασίζω να πάω στην «ανακαινισμένη» αποθήκη του Μύλου να δω την συνάντηση του Δ.Σαββόπουλου με τον Θ.Παπακωνσταντίνου.

Είσοδος 20 ευρώ με ποτό στο μπαρ ενώ στα περίφημα τραπέζια αλλάζει κατά πολύ η ταρίφα. 90 ευρώ το μπουκάλι κρασί για 2 άτομα και 160 ευρώ το μπουκάλι άλλου ποτού για 4 άτομα. Στην Αθήνα φυσικά ισχύουν άλλες τιμές, αρκετά πιο χαμηλές. Μου θύμισαν τιμές σκυλάδικου ώσπου να μπω στον χώρο και να επιβεβαιωθώ ότι βρίσκομαι σίγουρα σε σκυλάδικο. Η περίφημη αποθήκη του μύλου όπου επί εποχής Στεφανίδη πέρασαν τόσο ωραία ονόματα, με τους τεράστιους σωλήνες ψηλά και τα όμορφα φθαρμένα ξύλινα πατώματα, τώρα μεταμορφώθηκε σε σκυλάδικο πολυτελείας με αστεράκια στον ουρανό, μπλε φωτάκια, κουστουμαρισμένους τύπους, γκόμενες που πουλούσαν ακριβά πούρα και τραπεζάκια παντού. Ο χώρος των 20 ευρώ ήταν ανύπαρκτος και τέρμα πίσω φυσικά δίπλα στην είσοδο που έμπαζε και πιάστηκα. Αφού βολεύτηκα κάπως και τα ξεπέρασα όλα αυτά ξεκινάει η συναυλία.

Ο ήχος από την πλευρά του ηχολήπτη ήταν σχετικά καλός αλλά εκεί πίσω ερχότανε μόνο το 1/3 της έντασης. Πήγα για λίγο μπροστά να βεβαιωθώ και όντος δεν είχε καμία σχέση. Θα μου πεις με 20 ευρώ θες και να ακούς ;

Η συναυλία ξεκίνησε με κάποια από τα καινούργια τραγούδια του Θανάση ερμηνευμένα από τον Διονύση. Έπειτα έπαιξαν ξεχωριστά ο καθένας κάποια τραγούδια τους και μετά κατέληξαν πάλι μαζί επί σκηνής για να τελειώσουν αυτήν την βραδιά. Οι ενορχηστρώσεις του Διονύση θύμιζαν μόνο Διονύση, αφού έλειπαν πολύ τα ηχητικά στοιχεία του Θανάση που είχαμε συνηθίσει παλιότερα από Μ.Παπαδόπουλο, Μπαντούκ και Σιώτα, χωρίς αυτό να είναι απαραίτητα κακό. Οι μουσικοί με επικεφαλή τον Γ.Κιουρτζόγλου στο μπάσο, ήταν εξαιρετικοί.

Φτάνοντας προς το τέλος ο Θανάσης μας λέει ότι δεν αισθάνεται καλά και εξομολογείται το λόγο :

-Ε… δε με εμπνέει το μαγαζί… με τα φιστίκια και τις φρουτοσαλάτες κι όλη αυτήν την κυρίλα…

Ο Σαββόπουλος τον κοιτάζει έκπληκτος και προσπαθεί να τα μπαλώσει λέγοντας διάφορα περί μουσικής και τέχνης και πάνω απ' όλα “καλή καρδιά”…

Δίπλα μου, ένα από τα αφεντικά του Μύλου, στραβωμένος και θιγμένος, μιλάει στον επίσης κακομούτσουνο μπάρμαν δείχνοντας με το χέρι του τον Θανάση.

Μπράβο ρε Θανάση γιατί είσαι αυθεντικός και δε μασάς να λες ότι σε πνίγει…

Θα τα πούμε στις καλοκαιρινές συναυλίες χωρίς φιστίκια και φρουτοσαλάτες.

είμαστε τρομοκράτες όλοι, όλοι...

Μια αναδημοσίευση που μας αφορά από το ΠΡΕΖΑ TV

ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΗΣ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑΣ: Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ ΕΤΟΙΜΑΖΕΙ ΚΟΙΝΟΤΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ, ΠΟΥ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΟΥ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ ΚΑΙ ΤΑ BLOGS

Η "Αστυνομια της Σκεψης" για την οποια διαβαζαμε μεσα απο κειμενα του George Orwell, ειναι πλεον γεγονος... Η Ευρωπαϊκη Ενωση, βλεποντας τη δυναμη την οποια αποκτουν σταδιακα τα blogs σε ολοκληρο το κοσμο, θελοντας να προλαβει τα χειροτερα, ωστε να προστατευτει το συστημα απο τις μελλοντικες εξεγερσεις και επαναστάσεις, που θα αρχισουν απο εδω μεσα, εχει αναθεσει στην αρμοδια επιτροπο Βίβιαν Ρέντινγκ, τη δημιουργια ειδικης οδηγιας που θα μετατραπει στη συνεχεια σε κοινοτικη νομοθεσια και θα αφορα την αποκαλουμενη "τρομοκρατια στο Internet" και φυσικα τα blogs... Oπως μπορουμε να παρατηρησουμε,οι υποθεσεις των blogme, monitor, πρεζα tv και press-gr για την Ελλαδα, ειναι μονο μια μικρη εγχωρια αρχη, για το τελος της ελευθεριας του e-τυπου, της εκφρασης και της γνωμης. Σε αυτο το πολεμο εναντιον των blogs, στην οποια συμμετεχουν αρχηγοι κρατων, κομματων, πολιτικοι και δημιογραφοι, πρεπει να μας βρουν ολοι τους, απεναντι, ωστε να προστατευσουμε το τελευταιο ελευθερο πραγμα που μας εχει μεινει... Το δικαιωμα να μιλαμε και να εκφραζομαστε ελευθερα.

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ

ΠΡΕΖΑ TV 26-2-2008

http://prezatv.blogspot.com/2008/02/blogs_26.html

χαμογέλα, ρε...

«Ξημέρωμα πια, ξαπλωμένοι στα σκέλια των κοριτσιών, μου λέει ο Πρίγκιπας, ξέρεις τι σκέφτομαι, ρε Σαλονικιέ; Κανένα κόμμα απ΄ αυτά που φκιάχνετε και καμιά επανάσταση δεν πρόκειται να κάνει ευτυχισμένο τον κόσμο. Και τι να κάνουμε, ρε Λάμπη; Να σενιάρουμε το κόμμα της ευτυχίας. Έμβλημά μας μια καναβουριά και σύνθημά μας η νομιμοποίηση της καλλιέργειας και της χρήσης της. Να σώσουμε και τη νέα γενιά απ΄ τη σκόνη, που εκτός των άλλων την αχρηστεύει και ερωτικά, ενώ με τη φούντα... Ξέρεις, ρε, πόσοι την πίνουνε στη ζούλα και φαρμακώνουν την ευτυχία τους; Και τι ψήφοι, τροφαντοί όχι παιδαρέλια. Στις πρώτες εκλογές, αν δεν πάρουμε την εξουσία, σίγουρα είμαστε αξιωματική αντιπολίτευση, που λένε... Κι ύστερα σκέψου λίγο, ρε Σαλονικιέ, εγώ μπουφετζής στη Βουλή των Ελλήνων με βοηθό το Λαζό, θα σενιάρουμε σαντουίτσια και καφέδες φορτωμένους με πρώτο πράμα. Θα δεις πως θα ψηφίζουν όλα τα νομοσχέδια της ευτυχίας, που θα τα γράφουν παιδιά, αγόρια και κορίτσια ώς δεκαπέντε χρονών. Θα λάμπει η Ελλάδα, ρε, θα λάμπει από ευτυχία, χαμόγελο και έρωτα... Πήρε ένα μπουκάλι με χασισέλαιο, και με απαλές κινήσεις άλειψε τις θαλάσσιες ανεμώνες των κοριτσιών, τα σκέλια και τα στήθη τους, και μεις σκύψαμε, τρεις άντρες προσευχές στο κορμί της γυναίκας, και γλύφαμε τις σπάνιες καραμέλες των παιδικών μας ονείρων. Η μουσική των θηλυκών σωμάτων έριχνε βάλσαμο στην πονεμένη καρδιά μας... Ξημέρωσε. Έφυγα γεμάτος ενοχές. Δεν τους ξανάδα. Ήμουνα δρων κομμουνιστής και ήταν επικίνδυνη η σχέση μου μαζί τους...»

Χρόνης Μίσσιος «Χαμογέλα, ρε... Τι σου ζητάνε;» εκδόσεις Γράμματα 1988

ποιος φοβάται τον Αλέξη;

Ένα σχόλιο για την εκλογή νέου προέδρου του Συνασπισμού.

Καταρχήν, μερικές διευκρινήσεις. Δεν είναι σκοπός ούτε δικός μου, ούτε των συνεργατών μου νομίζω, αυτό το Blog να κομματικοποιηθεί. Αυτό δε σημαίνει σε καμιά περίπτωση πως δεν είναι πολιτικοποιημένο. Από την άλλη πλευρά θα ήθελα να ξεκαθαρίσω την προσωπική μου θέση και όχι απαραίτητα του Sensedplace. Για να μην δημιουργηθούν εντυπώσεις του τύπου ότι κρύβομαι πίσω από το δάχτυλό μου, δεν αρνούμαι την προσωπική μου έντονη συμπάθεια (η οποία δεν είναι απαραίτητα και ταύτιση) με την πορεία και τις ιδέες του ΣΥΝ από την εποχή Αλαβάνου ως σήμερα τουλάχιστον. Αυτά για να είμαι ξεκάθαρος με τη θέση που παίρνω στο παρακάτω σχόλιο.

Από τότε που παρακολουθώ το ελληνικό πολιτικό σκηνικό, δηλαδή τα τελευταία 15 χρόνια περίπου, έχω δει αρκετές αλλαγές ηγεσίας σε κόμματα. Είναι η πρώτη φορά (και μακάρι κάποιος πιο ενημερωμένος να με διαψεύσει) που με την εκλογή ενός νέου προέδρου σε ένα κόμμα, τα δυο από τα τέσσερα κοινοβουλευτικά κόμματα, το ΠΑΣΟΚ και το ΚΚΕ, δια μέσω στελεχών τους, αντί να συγχαρούν και να ευχηθούν καλή πορεία στον νέο πρόεδρο, τον κριτικάρουν με τον πιο αυθαίρετο και άγονο τρόπο.

Χαίρομαι που τους προκαλεί τόσο φόβο ο Αλέξης Τσίμπρας που είναι άνθρωπος της γενιάς μου η οποία τσαλαπατιέται εδώ και καιρό από τους πιασμένους της γενιάς του πολυτεχνείου. Για αυτό και μόνο, δηλαδή για το φόβο που τους προκαλεί ο Αλέξης, εγώ τον συγχαίρω διπλά. Το στοίχημα είναι να ανταποκριθεί στους φόβους τους...

Μπορεί να μην με αντιπροσωπεύει σχεδόν καθόλου ο πολιτικός λόγος του Γιώργου Παπανδρέου αλλά λέει κατά καιρούς μερικές χαριτωμένες ατάκες, όπως τότε που απευθυνόμενος μέσα στη βουλή στην κυρία Παπαρήγα της είπε να σταματήσει να κάνει τον αριστερό ψάλτη της Δεξιάς. Το ΠΑΣΟΚ τουλάχιστον κρατάει τα προσχήματα και σε επίσημο επίπεδο είναι τζέντλεμαν συγχαίροντας τυπικά τον νέο πρόεδρο του ΣΥΝ. Μόνο ο ψυχαναλυτής του, ο κύριος Πάγκαλος, βγήκε να μαρτυρήσει τους εφιάλτες που προξενεί στο κόμμα του αυτή η εκλογή. Το ΚΚΕ όμως επιτίθεται ευθέως μέσω της γενικής γραμματέας του. Τόσο πολύ τους βολεύει αυτό το 8% και φοβούνται μην το χάσουν; Έτσι κι αλλιώς προσδοκίες για υψηλότερα ποσοστά δεν έχει ούτε ο καλύτερος οπαδός τους.

Είναι γεγονός πως δεν υπάρχει πιο βολικό κόμμα για τη δεξιά μέσα στη βουλή από το ΚΚΕ. Το ιστορικό αυτό κόμμα κρατάει ένα μέρος της αριστεράς όμηρο στα ίδια και στα ίδια, στον ακίνδυνο ξύλινο λόγο και πράξεις, στο ιδεολογικό βόλεμα, χωρίς αναζητήσεις, χωρίς μέλλον, μόνο με κάτι γερές μεν σκουριασμένες δε, βάσεις. Η καθοδήγα (για να χρησιμοποιήσω το λεξιλόγιο του Χρόνη Μίσσιου) παραμένει δύστροπη και οπισθοδρομική του κερατά. Φυσικό είναι να τους φοβίζουν οι αριστερές αναταράξεις οι οποίες μπορεί να ξυπνήσουν μερικούς απ’ τους καθοδηγούμενους.

Ναι ρε σύντροφοι προτιμώ τους κουραμπιέδες από τον χαλβά και τους ζωντανούς από τους πεθαμένους !

κλείνουμε τις τηλεοράσεις μας

Εργασιακός Μεσαίωνας

Ακολουθεί αναδημοσίευση από την Ελευθεροτυπία:

Της ΙΩΑΝΝΑΣ ΣΩΤΗΡΧΟΥ

Ο «εργασιακός Μεσαίωνας» είναι εδώ. Με σάρκα και οστά. Μόνον έτσι περιγράφονται στη χώρα μας οι εργασιακές σχέσεις και συνθήκες οι οποίες είναι από τις χειρότερες στην Ευρώπη και πάνε από το κακό στο χειρότερο, καθώς:

* Οι ανασφάλιστοι εργαζόμενοι αυξήθηκαν κατά 11% από το 2004 έως το 2006.

* Το ίδιο διάστημα οι μερικά απασχολούμενοι αυξήθηκαν κατά 61.000 άτομα σε ποσοστό που έφτασε το ιλιγγιώδες 30%.

* Δουλεύουμε 20% περισσότερο από τον μέσο όρο για τις 27 ευρωπαϊκές χώρες, δηλαδή 46 ώρες αντί 38,5 ώρες τη βδομάδα, με αποτέλεσμα να είμαστε τρίτοι στην κατάταξη των απασχολούμενων τις περισσότερες ώρες μετά την Τουρκία και τη Ρουμανία.

* Η χώρα μας κατέχει τον τέταρτο υψηλότερο δείκτη έντασης εργασίας μεταξύ των 27 χωρών, που είναι σχεδόν 25% υψηλότερος από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.

* Καταγράφονται απανωτές αρνητικές πρωτιές στην έκθεση των εργαζομένων σε μια σειρά από «φυσικούς κινδύνους» για την υγεία τους.

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, το έργο του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας (ΣΕΠΕ) έχει μειωθεί σημαντικά, αφήνοντας έρμαιο τους εργαζόμενους σε αυτό που τα συνδικάτα καταγγέλλουν ως «εργασιακό Μεσαίωνα», καθώς στο διάστημα 2003 -2005 μειώθηκαν εντυπωσιακά τόσο ο έλεγχος των επιχειρήσεων κατά 51% όσο και τα πρόστιμα που τους επεβλήθησαν τα οποία έπεσαν κατά 62%.

Τα παραπάνω είναι μερικά μόνο από τα στοιχεία που περιλαμβάνονται στην αδημοσίευτη μελέτη «Απασχόληση και αγορά εργασίας κατά την περίοδο 2004-2006: μια προσεκτική ματιά στα στατιστικά δεδομένα» του οικονομολόγου, ερευνητή στο Ινστιτούτο Κοινωνικής Πολιτικής-ΕΚΚΕ, Ηλία Κικίλια, που έκανε μια κριτική αποτίμηση στα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας (έρευνα εργατικού δυναμικού), του ΟΑΕΔ, των ετήσιων εκθέσεων πεπραγμένων του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας και της «4ης Ευρωπαϊκής Ερευνας για τις συνθήκες εργασίας» του Ευρωπαϊκού Ιδρύματος για τη Βελτίωση των Συνθηκών Διαβίωσης και Εργασίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που διεξήχθη το 2005 σε 27 ευρωπαϊκές χώρες.

Τι διαπιστώνει; Οτι «παρά τους ρυθμούς της οικονομικής ανάπτυξης των τελευταίων ετών και παρά τη μείωση του επιπέδου της ανεργίας, τουλάχιστον όπως δείχνουν οι επίσημες στατιστικές και στο βαθμό που αυτό ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, οι συνθήκες εργασίας στη χώρα μας όχι μόνο είναι από τις χειρότερες στην Ευρώπη αλλά επιπλέον φαίνεται ότι επιδεινώνονται. Ταυτόχρονα φαίνεται ότι απαξιώνεται με ταχείς ρυθμούς το έργο του μοναδικού θεσμού για τον έλεγχο των συνθηκών εργασίας, δηλαδή του ΣΕΠΕ, τουλάχιστον σύμφωνα με τις εκθέσεις του ίδιου του οργανισμού».

Σύμφωνα με τη μελέτη:

* Οσοι αναγκάζονται να κάνουν και δεύτερη δουλειά αυξήθηκαν κατά 33% την περίοδο 2004-2005. Παράλληλα, αυξήθηκαν σημαντικά και οι ημέρες εργασίας στη δεύτερη απασχόληση, ενώ επίσης αυξήθηκαν κατά 21% και οι εργαζόμενοι που αναζητούν μια δεύτερη εργασία.

* Κατά 13% αυξήθηκαν οι συμβάσεις που αφορούν «ευέλικτες» μορφές απασχόλησης, μεταξύ 2003-2005.

* Μόνον σε Τουρκία και Ρουμανία οι εργαζόμενοι δουλεύουν περισσότερο. Σχεδόν το ένα τρίτο των εργαζομένων στη χώρα μας απασχολείται για περισσότερες από 48 ώρες την εβδομάδα όταν το ίδιο κάνει μόνον το 16% κατά μέσο όρο στην Ε.Ε.-27.

* Αντί για το 5% που είναι ο μέσος όρος στις 27 ευρωπαϊκές χώρες, στην Ελλάδα το 20% δουλεύει 7 ημέρες την εβδομάδα, καταλαμβάνοντας έτσι τη δεύτερη θέση μετά την Τουρκία.

* Την πρώτη θέση παίρνει η Ελλάδα στον δείκτη επίδρασης της εργασίας στην υγεία, αφού σχεδόν το 70% απαντούν ότι η εργασία επηρεάζει αρνητικά την υγεία τους, ποσοστό διπλάσιο του ευρωπαϊκού μέσου όρου (35%).

* Σε διπλάσιο ποσοστό από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, το 42% των Ελλήνων εργαζομένων απαντά αρνητικά στην εναρμόνιση της εργασίας με τις οικογενειακές και κοινωνικές υποχρεώσεις, φέρνοντας τη χώρα μας στην τελευταία (27η) θέση. Δείκτης που συσχετίζεται με το υψηλό επίπεδο ωρών εργασίας, την υποβάθμιση των συνθηκών εργασίας και τη σημαντικότατη έλλειψη υπηρεσιών φροντίδας παιδιών.

* Οι μειώσεις στο έργο του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας την περίοδο 2003-05 είναι καθολικές και σε ορισμένες κατηγορίες φτάνουν ακόμα και το 62% (πίνακας).

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 24/12/2007

η ανατροπή

Αγαπητοί φίλοι,

Το sensedplace εγκαινιάζει μια θεματική ενότητα με το τίτλο «Υπογραμμισμένα». Πρόκειται για μια παράθεση μικρών κομματιών ή απλά φράσεων από αγαπημένα βιβλία. Τα κομμάτια εκείνα που νοητά ή πραγματικά υπογραμμίζουμε διαβάζοντας ένα βιβλίο. Έτσι παρουσιάζουμε και προτείνουμε ένα βιβλίο προβάλλοντας συγχρόνως μια ιδέα, μια εικόνα, μια αίσθηση μέσα από αυτό προς ανάγνωση και συζήτηση...

<>

Το παρακάτω απόσπασμα από το βιβλίο του Νίκου Θέμελη «Η ανατροπή»

«Ήταν ευτυχισμένη μαζί του από την πρώτη μέχρι την τελευταία στιγμή. Μέχρι ακόμα κι εκείνο το πρωινό που φεύγοντας την καλημέρισε στα πεταχτά κατσούφης και ξέχασε να τη φιλήσει. Θυμόταν καμιά φορά την δυσοίωνη ευχή της ζητιάνας το πρωί του γάμου της και χαμογελούσε. Ήταν ευτυχισμένη μαζί του, χωρίς να ξέρει, ωστόσο, αν ίσχυε το ίδιο και για κείνον. Είχε την αίσθηση πως μέσα τους τρέχαν διαφορετικοί ρυθμοί, πως διαφορετικά ισορροπούσανε τα πάρε-δώσε στο μυαλό και στην καρδιά τους, πως την πληρότητα που ο ίδιος της προσέφερε εκείνη δεν μπορούσε να τη δώσει. Πως η αγάπη, η λατρεία που εκείνη ένιωθε γι’ αυτόν έβρισκε από πλευράς του αντίκρισμα κυρίως το καθήκον κι όχι ανάλογα αισθήματα. Στην αρχή ένιωθε άσχημα, βασανίσθηκε άλλοτε με ενοχές κι άλλοτε με υποψίες, σιγά σιγά ηρέμησε, καθένας δίνει ό,τι μπορεί να δώσει. Καθένας παίρνει ό,τι μπορεί να πάρει.»

Νίκος Θέμελης «Η ανατροπή» Eκδόσεις Κέδρος 2000

παπάδες κι ανθυμιάματα

Ακολουθεί αναδημοσίευση από την Ελευθεροτυπία:

Αγαπημένο μου μεταναστόπουλο,

Η πατρίς πενθεί. Οι καμπάνες χτυπούν ως άλλη Μεγάλη Παρασκευή. Οι δημόσιες υπηρεσίες κηρύχθηκαν σε κατάσταση πένθους. Τα σχολειά δεν κλείσαν για τους Τρεις Ιεράρχες, αλλά για τον μακαριστό. Νέα λέξη που προστέθηκε στο λεξιλόγιό μας. Οι συνταξιούχες νοικοκυρές επιδόθηκαν επί τριήμερον σε προσκύνημα στη Μητρόπολη. Ο αρχιεπίσκοπος εκοιμήθη. Γιατί όχι αναπαύτηκε; Υπέφερε σαν κοινός θνητός, που ούτως ή άλλως ήταν, και σε επίδειξη μεγαλοψυχίας θα παραδεχόμουν ότι αναπαύτηκε ο άνθρωπος. Αλλά η πατρίς πενθεί. Και τον κηδεύει ως αρχηγό κράτους. Που είναι και παραμένει. Ως πνεύμα τουλάχιστον. Αλλωστε ο ίδιος ο σημερινός πρωθυπουργός είχε λάβει μέρος σε ένα αντιδημοκρατικό δημοψήφισμα. Ναι, σε αυτήν τη χώρα μπορούν να γίνουν δημοψηφίσματα από θρησκευτικούς ηγέτες αμφισβητώντας συνταγματικά κατοχυρωμένες ελευθερίες. Οχι, αυτή η χώρα δεν είναι το Ιράν. Ούτε κανένα μέρος στο οποίο τα θρησκευτικά σχολεία μαθαίνουν γραφή και ανάγνωση Κορανίου στα παιδιά. Είναι απλώς μια χώρα που προσπαθεί να μεγαλώσει και, ενώ κινδυνεύει να γεράσει, δεν έχει ακόμη ξεπεράσει τις εφηβικές της ασθένειες. Εχει λοιπόν υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων. Απομεινάρι παλιών θλιβερών εποχών. Ομως η θρησκεία είναι τρέντι. Την εξάγουν ως σύγχρονοι σταυροφόροι οι πλανητάρχες βυθίζοντας την οικουμένη -θρησκευτικούλι ακούγεται αυτό- στη μισαλλοδοξία. Αλλά δείξε μου τον εχθρό σου να σου πω σε ποιον θα μοιάσεις. Με όλα αυτά τα θλιβερά συλλογίζομαι το κύμα αντιθρησκευτικότητας που έπληξε την Αργεντινή μετά την πτώση της χούντας, καθώς δικάστηκε ο πρώτος ιερέας συνεργάτης των βασανιστών και φονιάδων πριν από λίγο καιρό: οι εκεί παπάδες μετέφεραν στις αρχές τις εξομολογήσεις των αγωνιστών φυλακισμένων. Τόσο απλά. Ενώ ο εκλιπών απλώς μορφωνόταν εκείνη την εποχή. Αλλοι ήταν τότε οι προκαθήμενοι που ευλόγησαν την εκτροπή. Οι φωστήρες του, ίσως. Πάντως για να συνεχιστεί η ένδοξη παράδοση της παρεκτροπής ο Θεσσαλονίκης προσφώνησε την αυτού εξοχότητα τον τέως έκπτωτο μονάρχη και μάλιστα πριν από τους πρώην Προέδρους της Δημοκρατίας. Για να μην ξεχνιόμαστε. Και για να μη με πεις ρατσίστρια, θέλω να διευκρινίσω ότι δεν είμαι οπαδός καμιάς θρησκείας. Μερικούς αιώνες μετά τον Διαφωτισμό, που διέλαθε της εκκολαπτόμενης τότε χώρας, περίμενα οι άνθρωποι να κοιτάνε μπροστά απαλλαγμένοι από διαχωριστικά, μισάνθρωπα και μισογύνικα δόγματα. Αλλά αποδεικνύεται μακρύς ο δρόμος της αγάπης και της ελευθερίας.

Αυτά για την ώρα, σε ασπάζομαι η πατριδόπληκτος φίλη σου

ΥΓ. Του διατάγματος πένθους εξαιρέθηκαν οι ιδιωτικοί υπάλληλοι και άλλοι εργαζόμενοι -γιατί μήπως δεν είναι χριστιανοί αυτοί;. Επίσης δεν πενθούν οι Ικαριώτες. Οι τελευταίοι αυτοεξαιρέθηκαν.

-

ΙΩΑΝΝΑ ΣΩΤΗΡΧΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 01/02/2008

εκεί που τα δάκρυα έχουν αξία (η άλλη κηδεία)

ακολουθεί αναδημοσίευση από το Indymedia

http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=821429

ΠΩΣ Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ ΑΠΟΣΤΟΛΟ ΚΟΥΣΤΑ ΣΤΟ 31Ο ΛΟΧΟ, ΣΤΟ ΔΟΡΙΣΚΟ, ΣΤΙΣ ΦΕΡΡΕΣ

Φτάνουν πια τα μισόλογα. Φτάνει πια η Συγκάλυψη. Η αυτοκτονία του Στρατιώτη Μηχανικού Απόστολου Κούστα ήταν σχεδιασμένη δολοφονία. Σε αυτή συνεργάστηκε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Μεϊμαράκης, ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ Γράψας, ο αρχηγός ΓΕΣ Βούλγαρης, ο διοικητής της Ταξιαρχίας Μπόλης, ο Υποδιοικητής Ναλμπάντης, ο διοικητής του 31ου Λόχου Ταγματάρχης Λιναρδάκης, ο διμοιρίτης ανθυπολοχαγός Ρουσάκος, και οι Αξιωματικοί υπηρεσίας, που εκτέλεσαν καθήκοντα όλη την προηγούμενη βδομάδα. Ξέρουμε ακόμη και τον τρόπο που πάνε να κουκουλώσουν τις τεράστιες ευθύνες τους. Δεν υπάρχει λεπτό από την ώρα που δημοσιεύτηκε η τραγική απώλεια του Απόστολου που να σταμάτησε η επικοινωνία μας με συναδέλφους του από το μοιραίο στρατόπεδο, αλλά και μονάδες από ολόκληρη της Ελλάδα. Όλοι τόνισαν ότι ο Απόστολος ήταν ένα έξυπνο, καλόκαρδο, φιλότιμο παιδί. Ήταν και αυτός ένας από τους λόγους που συνέβαλλε στη δολοφονία του. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Ο 26χρονος Απόστολος, παρουσιάζεται αρχικά στις Ειδικές Δυνάμεις. Μετά από εξετάσεις οι γιατροί θα διαγνώσουν διάφορα προβλήματα υγείας, θα τον χαρακτηρίσουν Ι2, θα τον στείλουν στο Μηχανικό και από εκεί παίρνει Μετάθεση ως τυφεκιοφόρος για τον 31ο Λόχο Μηχανικού στις Φέρρες. ΟΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΣΕ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΙΟ ΜΑΥΡΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΜΕΘΟΡΙΟΥ ΣΤΟΝ ΕΒΡΟ. Διοικητής της μονάδας ο ταγματάρχης Λιναρδάκης, με πρωτοπαλίκαρο του στη συγκεκριμένη διμοιρία τον ανθυπολοχαγό Ρουσάκο (εμείς δε θα τους χαρακτηρίσουμε – αφήνουμε στους αναγνώστες τη δυνατότητα να κρίνουν)!!! Προσέξτε μονάδα: ελάχιστη συγκρότηση. Οι υπηρεσίες συχνά είναι 14 ή 15 μέρες υπηρεσία για να πάρεις έξοδο. Μπάνια δεν υπάρχουν, ή καλύτερα υπάρχουν αλλά απαγορεύεται η χρήση τους – υπάρχει ειδική πινακίδα απαγόρευσης λόγω κινδύνου ηλεκτροπληξίας. Από το φθινόπωρο τουλάχιστον επικρατεί αυτή η κατάσταση και καμιά πρόνοια επισκευής δεν υπάρχει. Οι φαντάροι υποχρεώνονται να χρησιμοποιήσουν τα μπάνια της 12της ΕΜΑ και να διασχίζουν μεγάλη απόσταση μεταξύ μπάνιων-θαλάμων, με θερμοκρασίες που συχνά φτάνουν τους -10 βαθμούς. Σε ένα στρατόπεδο που παγώνει ακόμη και η πάχνη. Τα καλοριφέρ είναι σκουριασμένα και τρέχουν συνέχεια νερά. Η διατροφή είναι απαίσια και οι συνθήκες διαβίωσης πραγματικά άθλιες. Και ενώ η διοίκηση της μονάδας, υπό την υψηλή εποπτεία του Ταξίαρχου Μπόλη και του υποδιοικητή της Ταξιαρχίας Ναλμπάντη, αδιαφορεί και ουσιαστικά συντηρεί τις απαράδεκτες αυτές συνθήκες, κάνει ότι περνά από το χέρι της για να τρομοκρατήσει και να γεμίσει άγχος τους φαντάρους. Κοιτάτε παραλογισμό: ρίχνουν 2ημερες ή 3ημερες κρατήσεις και 5μερες φυλακίσεις γιατί το Μ71 δεν ήταν τετραγωνισμένο και γιατί το κρεβάτι δεν ήταν στρωμένο σαν χαρτί!!! Την τελευταία εξάλλου Παρασκευή 25 Ιανουαρίου, στην Επιθεώρηση μοιράσανε δεκάδες μέρες κρατήσεων – φυλακίσεων για τους παραπάνω «εγκληματικούς» λόγους!!! Ο Απόστολος λοιπόν μετατίθεται στην παραπάνω μονάδα στις 20 Σεπτεμβρίου. Όμως δεν μπορεί να περπατήσει κανονικά και να σηκώσει βάρη. Όπως μας λένε χαρακτηριστικά συνάδελφοι του από τη μονάδα τον βοηθούσαν να σηκώσει ακόμα και τον οπλομαστό!!! Πριν τις γιορτές αντιμετώπισε πρόβλημα και έκανε εγχείρηση (κύστης). Ο γιατρός μάλιστα τον έβγαλε ελεύθερο όπλου. Όμως ο Απόστολος ήταν ένα πολύ φιλότιμο παιδί. Δεν μπορούσε να βλέπει τους συνάδελφους του να χώνονται και να μην παίρνουν ανάσα. Για να τους ελαφρώσει λίγο, προσφέρθηκε να κάνει άοπλες υπηρεσίες. Σιγά-σιγά αυτό έγινε κανόνας. Του έδιναν τελαμώνα, ενώ άρχισαν να του δίνουν και όπλο. Το γεγονός ότι δεν μπορούσε να αντέξει αποκαλύφτηκε την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς, όταν δεν άντεξε και ζήτησε να τον αλλάξουν. Φεύγει με το γκρουπ των Φώτων, αλλά όταν επιστρέφει συναντά και αυτός, όπως και τα υπόλοιπα παιδιά την ακραία κατάσταση που καθημερινά οξύνει η συμπεριφορά της διοίκησης. Ο Απόστολος δεν αντέχει. Αλλά το κρύβει. Υπομένει τα δεινά της θητείας στη μαύρη μονάδα και προετοιμάζει τη φυγή του…. Ο 31ος Λόχος έχει αναλάβει και να καλύπτει μια σκοπιά της 12ης ΕΜΑ, που επίσης έχει ελάχιστο κόσμο. Πριν ΜΙΑ ΒΔΟΜΑΔΑ λοιπόν ο Απόστολος θα αφαιρέσει μια σφαίρα, τη μοιραία από τελαμώνα, ενώ εκτελούσε χρέη σκοπού στην Σκοπιά 712. Κανένας δεν παίρνει χαμπάρι τίποτα. Ούτε οι υπαξιωματικοί Αλλαγής, ούτε οι Αξιωματικοί Υπηρεσίας για μια ολόκληρη βδομάδα δεν έχουν πάρει χαμπάρι ότι από τον τελαμώνα λείπει μια σφαίρα. Μόνο που στην συγκεκριμένη περίπτωση η ανεύθυνη τέλεση της υπηρεσίας των βαθμοφόρων αγγίζει τα όρια της εγκληματικής αμέλειας. Δεν υπάρχουν δικαιολογίες. Όλοι γνωρίζουν ότι από 01/01/2008 υπάρχει σε ισχύ ΛΕΥΚΟΣ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ, οι φαντάροι εκτελούν χρέη σκοπού με ΚΟΥΜΠΩΜΕΝΟ ΓΕΜΙΣΤΗΡΑ, άρα υπάρχουν επιπλέον λόγοι όλοι να εκτελούν στο ακέραιο τα καθήκοντα τους, πρώτα από όλα οι βαθμοφόροι που έχουν υπηρεσία και η ΟΑΣ!!! Τίποτα όμως από τα προβλεπόμενα δεν έγινε. Η Εγκληματική Αμέλεια πάει ΧΕΡΙ-ΧΕΡΙ με τις απαράδεκτες, τρομοκρατικές συνθήκες που έχει επιβάλλει η διοίκηση του Λόχου. Έτσι οπλίστηκε το χέρι του Απόστολου, έτσι ο στρατός μας στέρησε, μας δολοφόνησε ένα ακόμη παλικάρι. Ο Απόστολος έπεφτε νεκρός εκτελώντας υπηρεσία 3:00 μέχρι τις 6:00 το πρωί, σε έναν πόλεμο που χάνει καθημερινά η νεολαία. Θύμα της ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗΣ κατάστασης που επικρατεί στις μονάδες της παραμεθορίου του Στρατού Ξηράς. Τώρα με το γνωστή και δοκιμασμένη μέθοδο της ΕΔΕ πάνε να συγκαλύψουν τις τεράστιες ευθύνες τους. «Δεν πήρε την σφαίρα από την τελαμώνα», λένε προκλητικά. Όμως οι ευθύνες δεν εντοπίζονται μόνο στη Διοίκηση της μονάδας και στην Ταξιαρχία. Πρέπει πλέον να καταλάβουμε ότι κανένας δεν νοιάζεται για τα παιδιά. Οι δολοφονίες παιδιών στον στρατό είναι υπολογισμένο μέγεθος. Τα τρισεκατομμύρια που αρπάζουν από τον ελληνικό λαό θα πάνε σε πολεμικούς εξοπλισμούς για τις αποστολές εκτός συνόρων, στις προμήθειες και στους εμπόρους του πολέμου Κόκκαλη κλπ. Όχι για την βελτίωση των συνθηκών, όχι για τους φαντάρους. Ο τεράστιος αριθμός των στρατοπέδων θα συντηρείται για τις πελατειακές σχέσεις των βουλευτών ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και για να διατηρείται και να δικαιολογείται ο πρωτοφανής αριθμός των Ελλήνων αξιωματικών. Και ας μην φτάνουν οι φαντάροι και ας χώνονται με απάνθρωπο τρόπο. Οι φαντάροι θα λιώνουν στις άδειες μονάδες της παραμεθορίου για να στέλνει στρατό η κυβέρνηση στα Βαλκάνια, το Αφγανιστάν και στην Αφρική. Πριν η κυβέρνηση και ο ελληνικός στρατός βάψει τα χέρια της με το αίμα του Κοσσοβάρου και Αφγανού, τα έχει βάψει με το αίμα του Φαντάρου. Εμείς και οι συνάδελφοι του θα θυμόμαστε για πάντα τον Απόστολο. Θα θυμόμαστε το μεγαλείο του φίλου μας και συναδέλφου, που μας έδωσε καλοσύνη, κουράγιο και πραγματικά μοιράστηκε βάρη που δεν του αναλογούσαν, για να μας ξεκουράσει. Βλέπεις όμως έτσι είναι οι ΦΙΛΟΙ. Έτσι λογίζονται οι ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ. Αυτό σημαίνει ΑΝΘΡΩΠΙΑ. Είμαστε σίγουροι ότι τα φαντάρια της σειράς σου, όλα τα παιδιά που σε γνώρισαν δεν θα σε ξεχάσουν. Δίνουμε όλοι τώρα υπόσχεση, με βουρκωμένα μάτια, με οργισμένα πρόσωπα, με αφηνιασμένες σκέψεις ότι θα τιμήσουμε την προσφορά σου. Η απώλεια σου είναι ένα διαρκές αγκάθι στην καρδιά μας, που μας προκαλεί να αγωνιστούμε ενάντια στην κρεατομηχανή της νεολαίας, ενάντια στην πολιτική που την κρατά ενεργή και έτοιμη για νέες αναμετρήσεις. Εμείς σαν ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ, δηλώνουμε ότι παραμένουμε δίπλα στον φαντάρο. Μην διστάσετε να μας απευθυνθείτε οποιαδήποτε στιγμή, για τον οποιοδήποτε λόγο. ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ