Ακριβαίνουν οι τιμές, του πετρελαίου, του πολυελαίου, των κεριών στις τούρτες και στις εκκλησίες. Ανεβαίνει το κόστος ζωής, της κηδείας, της πλήξης, των επιθυμιών, της πώλησης, της αγοράς, της φθήνιας, της φθίνουσας οικονομίας, ανεβαίνει το κόστος του κόστους γενικότερα.
Ανεβαίνει τις σκάλες η κυρά-Κατίνα με μια σακούλα ψώνια, άχρηστα τα περισσότερα, βλαστημάει για τις τιμές που ανέβηκαν πάλι ενώ το ασανσέρ δεν ανεβαίνει, χάλασε πάλι, πονάει η μέση της αλλά τι να κάνει, ανεβαίνει από τις σκάλες. Ίσα που προλαβαίνει να δει την επανάληψη του αγαπημένου της σήριαλ σιδερώνοντας ένα καρό πουκάμισο του Μητσάρα κι ένα κάρο άλλα ρούχα μιας και αύριο φεύγουν για διακοπές. Καλό καλοκαίρι κυρά-Κατίνα και να προσέχεις μην πέσεις από τις σκάλες όπως θα κατεβάζεις τις βαλίτσες αύριο πρωί-πρωί. Μην πέσεις όπως η παγκόσμια νοημοσύνη, η παγκόσμια δικαιοσύνη και η παγκόσμια καλοσύνη. Μην πέσεις τόσο χαμηλά όσο η επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων παρόλα τα σύγχρονα μέσα που τους προσφέρονται. Μην πέσεις σαν όλους εμάς που πέφτουμε στις παγίδες αυτών που μας δουλεύουνε από το θρόνο του δήθεν παγκόσμιου συστήματός τους. Και καλά, όσοι πέφτουν στις παγίδες αυτές επειδή δεν τις βλέπουν η επειδή νομίζουν πως αυτή είναι η μοίρα τους, εντάξει αυτό τους αξίζει. Αλλά τους υπόλοιπους που πέφτουν από ανασφάλεια ή από τεμπελιά; Ή ακόμα χειρότερα αυτούς που πέφτουν γιατί δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς; Ας το πουν τουλάχιστον, ας βρουν έναν τρόπο να το δείξουν μπας και χτίσουμε καμιά γέφυρα αν μαζευτούμε κάμποσοι.
Εσύ κυρά Κατίνα με ποιους είσαι; Με τους ήρωες των κουτσομπολιών σου;
Κυρά-Κατίνα όσο εσύ θα δικαιώνεσαι τόσο εγώ θα σε πολεμάω. Ίσως και να σε ποθώ υποσυνείδητα και να θέλω να μπλεχτώ στα σεντόνια σου ένα βράδυ που θ΄ αναπολείς τα παιδικά σου χρόνια…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου