xριστούγεννα είναι θα περάσουν…

η γύμνια των κομμάτων

Το καλό όλες αυτές τις μέρες είναι ότι τα κόμματα ξεγυμνώθηκαν και φάνηκε η ανικανότητά, η ασχήμια και ενίοτε οι κρυφές αναπηρίες τους.

Ξεκινώντας από το κυβερνητικό κόμμα. Πλήρης ανικανότητα να ελέγξει μια φωτιά που το ίδιο άναψε και σε πολλές εστίες μάλιστα. Όπως ακριβώς και στην Πελοπόννησο το καλοκαίρι του 2007. Κοινωνικά η Νέα Δημοκρατία φαίνεται και είναι ανάπηρη, όμως έχει και θα έχει υψηλά ποσοστά από άποψη ψήφων διότι ένα μεγάλο ποσοστό των ελλήνων είναι επίσης ανάπηρο κοινωνικά και τους ψηφίζει από αλληλεγγύη…

Το ΠΑΣΟΚ έδειξε ακόμη μια φορά πως είναι ανίκανο να σηκώσει το ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης, πόσο μάλιστα να κυβερνήσει. Ωμή εκμετάλλευση της κατάστασης για να πει πως η κυβέρνηση είναι κακή και πως το ΠΑΣΟΚ θα σώσει τη χώρα. Σαν να λένε μην ψηφίζετε τους ανάπηρους ψηφήστε τους ανίκανους… μην ψηφίζεται τους κλέφτες ψηφήστε τους λωποδύτες… Το ΠΑΣΟΚ ούτε είδε ούτε μπορεί να δει τα προβλήματα της κοινωνίας σε αντιπαράθεση με την ΝΔ που δεν θέλει να τα δει. Διαλέχτε ποιον θέλετε αυτόν που δεν μπορεί ή αυτόν που δεν θέλει;

Το ΚΚΕ, η μεγαλύτερη απάτη πολιτικού κόμματος της τελευταίας δεκαετίας. Αν η άκρα αριστερά και η άκρα δεξιά ενώνονται στον κύκλο των ιδεολογιών τότε το ΚΚΕ έχει ξεπεράσει την διαχωριστική γραμμή της άκρας αριστεράς και οι κύριες διαφορές του με την άκρα δεξιά είναι ότι σπρώχνονται εκεί στον πάτο του κύκλου. Έχει σκάσει η Παπαρήγα και η παρέα της που μια τέτοια εξέγερση δεν ελέγχετε ούτε υποκινείται από αυτούς. Γι’ αυτό και την σαμποτάρουν όπως μπορούν και αντιπαραθέτουν περιφρουρημένες διαδηλώσεις με ξύλα στο λόγο και μίζερες φάτσες. Κάπως έτσι είχε γίνει και στο Πολυτεχνείο για όσους γνωρίζουν την ιστορία του Χημείου…

Φάνηκαν και οι αδυναμίες του ΣΥΡΙΖΑ που έπεσε στην παγίδα να ζητάει εκλογές λόγω των εξελίξεων. Λες κι αν γίνουν εκλογές θα λυθούν τα προβλήματα. Πέφτει στην παγίδα να απαντήσει στις ερωτήσεις των φασιστοειδών της βουλής ενώ στην παρούσα φάση θα έπρεπε να τους περιφρονεί για τον τρόπο με τον οποίο έμμεσα μεν σαφώς δε επικροτούν την δολοφονία του Αλέξη. Ο άλλος Αλέξης, ο πρόεδρος του κόμματος φαίνεται περισσότερο γοητευμένος παρά προβληματισμένος από την εξέγερση. Δεν ξέρω αν γνωρίζει πως όσο εύκολα μια μεγάλη μερίδα της νεολαίας σε υποστηρίζει τόσο εύκολα μπορεί να σε απορρίψει. Επίσης του καταλογίζω φόβο στον τρόπο που αντέδρασε στις κατηγορίες πως χαϊδεύει τα αυτιά των κουκουλοφόρων. Μια τέτοια κατηγορία δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με επιχειρήματα του τύπου «εμείς καταδικάζουμε τη βία»… Θα έπρεπε να δώσει να καταλάβει ο κόσμος, όσους δεν το κατάλαβαν τουλάχιστον, πως το θέμα της βίας δεν είναι τόσο απλό και δεν ελέγχετε ούτε χαϊδεύεται. Ούτε σημαίνει ότι επειδή δεν χαϊδεύεις τα αυτιά των φιλήσυχων πολιτών ότι χαϊδεύεις τα αυτιά αυτών που τα σπάνε. Δεν άκουσα επίσης καμιά αναφορά σε έντονο ύφος για το γεγονός ότι πολλοί από τους κουκουλοφόρους είναι αστυνομικοί.

Να γράψω και για τον ΛΑΟΣ; Τι να γράψω; Είναι οι μόνοι που στέκουν συνεπείς και ξεκάθαροι σε αυτό που πιστεύουν και αυτό που αντιπροσωπεύουν. Και είναι κρίμα για αυτή τη χώρα που το πιο ξεκάθαρο κόμμα είναι και το πιο επικίνδυνο για τη δημοκρατία της καθώς και το πιο ευτελές προς τις ανθρώπινες αξίες γενικότερα. Τι να τους πεις; Ναι ρε μάγκες, να δώσουμε και παράσημο στον μπάτσο, να βγει ο στρατός στους δρόμους να σκοτώσει τα κωλόπαιδα που διαδηλώνουν και να τελειώσει αποτελεσματικά η ιστορία… Αυτό θα θέλανε ή μήπως αμφιβάλλει κανείς;

Τέλος θέλω να κάνω μια σύντομη αναφορά στη στάση του αρχιεπισκόπου. Με εξέπληξε… όχι γιατί είπε τίποτα σπουδαίο και σοφό. Αν έλεγε ίδια πράγματα κανένας πικραμένος του ΠΑΣΟΚ ούτε που θα του έδινα σημασία. Αλλά είχα συνηθίσει τη δεξιά του κυρίου και μου φάνηκε υπερπροοδευτικός μπροστά της ο Ιερώνυμος. Μάλλον ψαρεύει πιστούς σε διαφορετικά νερά...

κλαίμε κι από μόνοι μας...

Επιστολή φίλων του Αλέξη

Είμαστε τα παιδιά σας! Αυτοί, οι γνωστοί - άγνωστοι ...

ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΚΟΣΜΟ!

ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ. Δεν είμαστε τρομοκράτες, «κουκουλοφόροι, «γνωστοί - άγνωστοι».

ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ!

Αυτοί, οι γνωστοί - άγνωστοι ...

Κάνουμε όνειρα μη σκοτώνετε τα όνειρά μας!

Εχουμε ορμή μη σκοτώνετε την ορμή μας.

ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ!

Κάποτε ήσασταν νέοι κι εσείς.

Τώρα κυνηγάτε το χρήμα, νοιάζεστε μόνο για τη «βιτρίνα», παχύνατε, καραφλιάσατε, ΞΕΧΑΣΑΤΕ!

Περιμέναμε να μας υποστηρίξετε.

Περιμέναμε να ενδιαφερθείτε, να μας κάνετε μια φορά κι εσείς περήφανους.

ΜΑΤΑΙΑ!

Ζείτε ψεύτικες ζωές, έχετε σκύψει το κεφάλι, έχετε κατεβάσει τα παντελόνια και περιμένετε τη μέρα που θα πεθάνετε.

Δεν φαντάζεστε, δεν ερωτεύεστε, δεν δημιουργείτε!

Μόνο πουλάτε κι αγοράζετε.

ΥΛΗ ΠΑΝΤΟΥ

ΑΓΑΠΗ ΠΟΥΘΕΝΑ - ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΥΘΕΝΑ

Πού είναι οι γονείς; Πού είναι οι καλλιτέχνες; Γιατί δεν βγαίνουν έξω να μας προστατέψουν;

ΜΑΣ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ!

ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

Υ.Γ. Μη μας ρίχνετε άλλα δακρυγόνα, ΕΜΕΙΣ κλαίμε κι από μόνοι μας

Κ.Κ.Ε. – Π.Α.Μ.Ε. – ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΚΑΙ ΣΚΑΤΑ ΠΑΤΗΜΕΝΑ

Τετάρτη 10 του μήνα αποφάσισα να απεργήσω και να πάω στην συγκέντρωση - πορεία διαμαρτυρίας στη Θεσσαλονίκη. Λίγο πριν μιλούσα με τον φίλο μου τον Τάσο και μου λέγε πως δε γουστάρει τις πορείες και τις διαμαρτυρίες στους δρόμους και μου το αιτιολόγησε με επιχειρήματα που εγώ αρχικά θεώρησα ασήμαντα. Αργότερα βέβαια κατάλαβα πόσο δίκιο είχε.

Κομμουνιστές παντού. Οι μισοί μαζεύτηκαν στο άγαλμα του Βενιζέλου και οι υπόλοιποι στο εργατικό κέντρο. Μιλούσαν ασταμάτητα από τα μικρόφωνα φωνάζοντας χαρακτηρίστηκα κάθε λίγο: « Όχι ψήφο στους Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ & ΛΑΟΣ.» και πολλά άλλα που είχαν γραμμένα από το 1960.

Σε λίγο έφτασαν και μαθητές εκεί.

Καλά ρε γελοία κομματόσκυλα ο σκοπός της συγκέντρωσης και της πορείας είναι να μαζέψετε ψήφους; Ε όχι ρε καραγκιόζηδες προτιμώ τις μαθητικές πορείες με το αυθόρμητο ξέσπασμα στις βιτρίνες παρά την προπαγάνδα σας.

Φεύγω τσατισμένος και γίνομαι μπαρούτι όταν λίγο αργότερα βλέπω τον Κούγια στην TV να λέει:

« Το αν θα έπρεπε να πεθάνει ο Αλέξης θα το κρίνει η δικαιοσύνη ».

Ο φίλος μου πήγε σπίτι να παίξει κιθάρα. Φεύγοντας μου είπε: Εγώ διαμαρτύρομαι κάθε μέρα με την στάση μου. Δεν τους ψηφίζω, αν μου καταπατούν τα εργασιακά δικαιώματα αλλάζω δουλειά ξανά και ξανά, κάνω καταγγελίες, δεν παίρνω δάνεια και πιστωτικές και πολλά άλλα… Αν το έκαναν όλοι αυτό κάτι θα άλλαζε.

Στις πορείες βάζουν μπάτσους να τα σπάνε για να φανούν αυτοί οι καλοί. Εξάλλου ποιος θα πληρώσει τα σπασμένα;

Όσο για τους πιτσιρικάδες που δείχνουν οι τηλεοράσεις ως κουκουλοφόρους να σπάνε, άσε δε μας παίρνει να λέμε τίποτα.

Σκέψου μόνο πως μεγάλωσαν με όνειρα playstation και τηλεόρασης και τώρα βγήκαν να τα πραγματοποιήσουν.

ΚΚΕ το πτώμα σου λαέ.... *

Υποψιαζόμουνα την ξεφτίλα του ΚΚΕ αλλά τώρα πια ξεπέρασαν κάθε όριο. Λύθηκαν όλες πια οι απορίες μου για το πώς μπορεί να υπάρχουν ψηφοφόροι του ΚΚΕ χριστιανοί, κρυφορατσιστές και αυταρχικοί.

Αν το ΣΥΡΙΖΑ χαϊδεύει αυτιά κουκουλοφόρων η Παπαρήγα χαϊδεύει τα αυτιά του Καρατζαφέρη του οποίου έχει κερδίσει την εκτίμηση όσο κανείς άλλος.

Μπράβο ρε κομμούνια να την χαίρεστε την γραμματέα σας!

* από το τραγούδι του Νικόλα Άσιμου «Είμαστε τρομοκράτες»

είμαι μαζί σας...

«Μια μωβ σκιά»...

Αρθρο του ΜΑΝΟΥ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ για τα επεισόδια που έγιναν τον Μάιο του 1986... Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Το Τέταρτο»

«...Μια μωβ σκιά Μαΐου ξάπλωσε στον τόπο. Οσα συνέβησαν στα Εξάρχεια και στη Νομική Σχολή. Και στην οδό Σκουφά και Σόλωνος, Μαυρομιχάλη και Ιπποκράτους ενόχλησαν τους Ελληνες πολίτες και αγανάκτησαν τον Τύπο ολόκληρο. Γιατί δεν τους εξολοθρεύουν και δεν τους σπάνε το κεφάλι. Γιατί δεν ρίχνουν δακρυγόνα. Και η Σύγκλητος και οι φοιτητές όλων των παρατάξεων, όλοι αγανακτισμένοι με τα τριάντα-εκατό παιδιά που δεν το βάζουν κάτω, δεν εννοούνε να παραδεχτούν πως η όποια ελευθερία ανήκει μόνο στους αστυνομικούς και τους ηλικιωμένους. Που δεν μπορούν να αντιληφθούν γιατί καταδιώκονται αδιάκοπα, προπηλακίζονται ατελείωτα και συνεχώς υποχρεούνται να δέχονται εξευτελισμούς. Κι ο προπηλακισμός αρχίζει από τον δάσκαλο, τον επιστάτη του σχολείου, από τον οδηγό και τον εισπράκτορα του λεωφορείου, απ' τον καθηγητή και τον δημόσιο λειτουργό ώς τον δημόσιο υπάλληλο, από τους αξιωματικούς κι εκπαιδευτές στο κέντρο κατατάξεως ώς τον τυχαίο μοτοσικλετιστή της τροχαίας που θα του ζητήσει άδειες, ταυτότητες και πιστοποιητικά. Ως τον γιατρό του νοσοκομείου που θα τον πάνε σηκωτό, ύστερα από τη γροθιά του οργάνου της τάξεως. Και το γνωρίζουμε πολύ καλά.

Εξύβριση αρχής - έτσι ονομάζεται η απαίτηση εξηγήσεων. Χειροδικία κατά της αρχής - έτσι είθισται να αποκαλείται η ενστικτώδης κίνηση του αμυνόμενου νέου. Και η ιστορία δεν έχει τέλος. Η ανωνυμία και η εισαγγελική αρχή θα του προσφέρει ή μια τραυματική αγανάκτηση ισόβια ή τον επιζητούμενο από την πολιτεία ευνουχισμό του. Αυτή είναι μια καθημερινή πραγματικότητα και, δυστυχώς, γνησίως ελληνική τα πρόσφατα και τελευταία σαράντα χρόνια - όσα είχα δηλαδή την ευτυχία να ζήσω σαν επώνυμος πολίτης εις τούτον τον ένδοξον κατά τα άλλα τόπον μας.

Μια μωβ σκιά Μαΐου σκέπασε την Αθήνα. Κι όμως δεν βρέθηκε ένας δημοσιογράφος, μια εφημερίδα ν' αγανακτήσει και να διαμαρτυρηθεί, να καταγγείλει την αλήθεια για αυτό το τρίγωνο του αίσχους. Σκουφά, Μαυρομιχάλη και Ιπποκράτους. Κι άρχισε μια σκόπιμη, ύποπτη κι έντεχνη σύγχυση τριών ασχέτων μεταξύ των περιπτώσεων. Οι νεαροί των Εξαρχείων να παρουσιάζονται ίδιοι με τους αλήτες των γηπέδων, τους επονομαζόμενους χούλιγκανς, και επιπλέον να καλλιεργείται η εντύπωση στην κοινή γνώμη, με στήλες ολόκληρες των θλιβερών εφημερίδων μας, ότι οι νέοι αυτοί, οι αναρχικοί, είναι οι βομβιστές και ίσως οι πιθανοί δράστες των δολοφονιών ή εμπρησμών. Και φυσικά, όταν με το καλό τελειώσει η δίωξη των εκατό, σαράντα ή είκοσι παιδιών και η όλη επιχείρηση στεφθεί με «επιτυχία», να πάρει τις διαστάσεις ενός πραγματικού θριάμβου... κατά του εγκλήματος. Την ίδια ώρα που δολοφονούνται εκδότες και οι δολοφόνοι δεν ανευρίσκονται. Δολοφονούνται πολίτες και οι δολοφόνοι δεν αποκαλύπτονται. Πεθαίνουν νέοι από ξυλοδαρμούς και οι δράστες κυκλοφορούν ανενόχλητοι και, τέλος, δεν... ανακαλύπτονται.

Την ίδια ώρα η πολιτεία αγανακτεί διότι υπάρχουν μερικά ζωντανά της κύτταρα που αντιδρούν άτεχνα, ανοργάνωτα, ίσως μ' αφέλεια, σ' όλην αυτή την οργανωμένη κρατική ασχήμια, αντί να βλογάμε τον Θεό που βρίσκονται ακόμη μερικοί που δεν συνήθισαν στην «παρουσία του τέρατος». (...) Κορίτσια κι αγόρια με γυαλιά, έτσι καθώς κοιτάτε με απορία κι αγανάκτηση για ό,τι συμβαίνει γύρω σας, είμαι μαζί σας. Και σας αγαπώ».

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 09/12/2008

τα γουρούνια δεν είναι δολοφόνοι

Όσο το κράτος θα ανέχεται και θα εκπαιδεύει με τα χρήματα των Ελλήνων πολιτών δολοφόνους, όσο φασιστόπουλα με ψυχικές διαταραχές θα εισρέουν μαζικά στα σώματα ασφαλείας και όσο ο μέσος ελληνάρας θα σφυράει αδιάφορα, θα έχουμε δολοφονίες σαν αυτή του 15χρονου.

Μικρός αναρωτιόμουνα τι πρέπει να έχει κανείς στο κεφάλι του για να γίνει μπάτσος. Αργότερα κατάλαβα… είναι σκληρό να γίνεσαι υποψήφιος δολοφόνος και για να το ξεπεράσεις πρέπει να απαρνηθείς την ανθρώπινή σου υπόσταση. Δεν είναι όλοι δολοφόνοι, είναι όμως, λίγο ή πολύ, υποψήφιοι δολοφόνοι. Δεν είναι όλοι ψυχοπαθείς φασίστες, αρκεί όμως που υπάρχουν και τέτοιοι για να σαπίσει όλη η βάση του σώματος. Όμως την κύρια ευθύνη την έχει η πολιτεία και ο λαός. Η πολιτεία γιατί έχει γνώση του προβλήματος και δεν κάνει τίποτα, αντιθέτως μάλιστα έχει διορίσει υπουργούς - ασφαλίτες στο παρελθόν. Ο λαός από την άλλη συνεχίζει στην πλειοψηφία του να τους ανέχεται έχοντας μνήμη ακρίδας, κριτική ικανότητα προβάτου και φασιστικά αντανακλαστικά νομάρχη.

Και σταματήστε να αποκαλείτε τους αστυνομικούς γουρούνια… τα γουρούνια είναι μόνο βρώμικα…